Verbum

гато́ўнасць, -і, ж.

1. Стан, пры якім усё зроблена, падрыхтавана да чаго-н.

Баявая г.

2. Згода, жаданне зрабіць што-н.

Выказаць г. выканаць заданне.

дава́жыць, -ва́жу, -ва́жыш, -ва́жыць; зак.

1. Закончыць узважванне чаго-н.

2. Важачы што-н., дадаць пэўную колькасць да поўнай вагі.

|| незак. дава́жваць, -ваю, -ваеш, -вае.

дажы́цца, -жыву́ся, -жыве́шся, -жыве́цца; -жывёмся, -жывяце́ся, -жыву́цца; зак., да чаго (разм.).

Жывучы, дайсці да якога-н. незайздроснага стану, выніку.

Дажыўся да таго, што людзі смяюцца.

дазвані́цца, -званю́ся, -зво́нішся, -зво́ніцца; зак., да каго-чаго і без дап.

Атрымаць адказ на тэлефонны званок.

Цяжка д. ў канцылярыю.

|| незак. дазво́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

дазо́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Службовая асоба, якая выконвае абавязкі па наглядзе за чым-н., ахове чаго-н.

Д. маяка.

|| прым. дазо́рчы, -ая, -ае.

дэкараты́ўны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для ўпрыгожання чаго-н.

Д. жывапіс.

Дэкаратыўныя расліны.

2. Жывапісны, маляўнічы.

Д. від.

|| наз. дэкараты́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

наперако́с, прысл.

1. Коса, не прама ў адносінах да чаго-н.

Дзверы павяло н.

2. перан. Не так, як трэба, як жадалася.

Жыццё пайшло н.

напладзі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пло́дзіцца; зак., каго-чаго (разм.).

Радзіцца або развесціся ў вялікай колькасці.

Напладзілася (безас.) мух.

Напладзілася (безас.) гультаёў (перан.).

напладзі́ць, -пладжу́, -пло́дзіш, -пло́дзіць; зак. (разм.).

1. каго. Радзіць у вялікай колькасці.

Н. дзяцей.

2. перан., каго-чаго. Арганізаваць, стварыць у вялікай колькасці.

Н. аддзелаў.

наскро́зь, прысл.

1. Праз усю таўшчыню чаго-н.

Прамокнуць н.

2. перан. Поўнасцю, цалкам.

Лес н. апавіты змрокам.

◊

Бачыць наскрозь — вельмі добра ведаць каго-н.