дасвяткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Дакончыць святкаванне чаго‑н. Дасвяткаваць свята.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дафастрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Скончыць фастрыгаванне чаго‑н. Дафастрыгаваць блузку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друшля́к, ‑а, м.

Кухонны коўш з дзірачкамі для працэджвання, прамывання чаго‑н.

[Ням. Durchschlag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пакрыць лакам; зрабіць лакіроўку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запазне́нне, ‑я, н.

Нясвоечасовасць яўкі, выканання чаго‑н.; спазненне. Запазненне з сяўбой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́рнік, ‑а, м.

Спец. Кацёл або іншае прыстасаванне для запарвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачэ́пшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца зачэпкай (у 1 знач.) чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́зніцтва, ‑а, н.

Промысел па перавозцы коньмі каго‑, чаго‑н. Займацца возніцтвам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́варкі, ‑аў; адз. няма.

Спец. Рэшткі, якія засталіся пасля выварвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вергнуцца, ‑нецца; зак.

Вырвацца, выйсці знутры чаго‑н. Вывергнуўся агонь з вулкана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)