вышыняме́р, ‑а, м.

Агульная назва прылад, прызначаных для вымярэння вышыні чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герметызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Рабіць герметызацыю чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Закончыць арфаванне чаго‑н. Даарфаваць насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабудава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

Разм. Закончыць будаўніцтва чаго‑н. для сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.

Закончыць веянне чаго‑н. Давеяць пшаніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Закончыць вэнджанне чаго‑н. Давэндзіць кумпяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скончыць гатаванне чаго‑н. Дагатаваць абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даклеймава́ць, ‑кляймую, ‑кляймуеш, ‑кляймуе; зак., што.

Скончыць клеймаванне чаго‑н. Даклеймаваць лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

Закончыць кройку чаго‑н. Дакроіць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., што.

Закончыць размолванне чаго‑н. Дамалоць пшаніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)