Verbum

рассупо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Развязаць супоню на хамуце.

|| незак. рассупо́ньваць, -аю, -аеш. -ае.

рэнамэ́, нескл., н., каго (уст. і кніжн.).

Усталяваная рэпутацыя, агульная павага.

Захаваць сваё р.

Р. добрага чалавека.

бухто́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак. (разм.).

Узнімаць, настройваць каго-н. на якія-н. дзеянні.

Пачалі народ б.

вы́паіць, -паю, -паіш, -паіць; -паены; зак., каго (што).

Выкарміць пойлам.

В. цяля.

|| незак. выпо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́піхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Тое, што і выпхаць.

|| незак. выпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́страіць², -раю, -раіш, -раіць; -раены; зак., каго (разм.).

Адзець па-святочнаму; убраць.

|| незак. выстро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

вяры́цельны, -ая, -ае.

У выразе: вярыцельная грамата — урадавы дакумент, які сведчыць аб назначэнні каго-н. дыпламатычным прадстаўніком.

прасле́давацель, -я, мн. -і, -яў, м.

Той, хто праследуе каго-н.

|| ж. прасле́давацельніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

прыгалу́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., каго (што).

Прылашчыць (разм.).

П. дзіця.

|| незак. прыгалу́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

прыдушы́ць, -ушу́, -ўшыш, -ўшыць; -ўшаны; зак., каго (што).

Прыціснуўшы, задушыць.

П. кураня.

|| незак. прыду́шваць, -аю, -аеш, -ае.