Verbum

зло́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

1. Непрыгодная, паламаная рэч або адламаны кавалак чаго-н.

2. Пра слабага, надарванага чалавека (звычайна з адмоўем; разм.).

Бацька дужы, і сын не з.

інстру́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Звод правіл, якія ўстанаўліваюць парадак і спосаб ажыццяўлення, выканання чаго-н. або паслядоўнасці.

І. па тэхніцы бяспекі.

Даваць інструкцыі.

|| прым. інструкцы́йны, -ая, -ае.

інфантылі́зм, -у, м.

1. Адсталасць у развіцці, якая харакгарызуецца захаваннем у дарослага фізічных або псіхічных рыс дзіцячага ўзросту (спец.).

2. Паводзіны дарослага, падобныя на паводзіны дзіцяці (кніжн.).

І. у паводзінах.

вы́калаціць, -лачу, -лаціш, -лаціць; -лачаны; зак., што.

1. Уручную збольшага абмалаціць, абабіць.

В. жыта.

2. Спагнаць сілай, прымусам або з цяжкасцю атрымаць (разм.).

В. нядоімкі.

|| незак. выкало́чваць, -аю, -аеш, -ае.

вясну́шкі, -шак, адз. -шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Пігментныя плямкі карычневага або жоўтага колеру на скуры, якія паяўляюцца ў некаторых людзей вясной.

Увесь у вяснушках.

|| прым. вясну́шачны, -ая, -ае.

галу́н, -а́ і -у́, м.

1. -у́. Залатая, сярэбраная або мішурная тасьма, якая нашываецца на форменнае адзенне.

2. -а́, мн. -ы́, -о́ў. Нашыўка з гэтай тасьмы.

|| прым. галу́нны, -ая, -ае.

гасі́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Назва розных прыстасаванняў для гашэння агню, святла і пад.

2. Прыстасаванне для аслаблення або ліквідацыі дзеяння чаго-н. (спец.).

|| прым. гасі́льны, -ая, -ае.

бланк, -а, мн. -і, -аў, м.

Ліст паперы з друкаваным загалоўкам установы, прадпрыемства або з часткова надрукаваным тэкстам, астатняя частка якога запаўняецца пры неабходнасці.

Тэлеграфны б.

|| прым. бла́нкавы, -ая, -ае.

бранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; незак., што.

Пакрываць тонкім слоем бронзы або, фарбуючы, надаваць чаму-н. выгляд бронзы.

|| зак. набранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны.

|| наз. бранзава́нне, -я, н.

бро́сня, -і, ж.

1. Мікраскапічны грыбок, які развіваецца на вадкасці або на волкай паверхні чаго-н.; плесня.

2. Зялёная паверхня з водарасцей, якой пакрываецца застаялая вада.

|| прым. бро́сневы, -ая, -ае.