пераплю́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што і чаго.

Разм. Плюхнуць цераз край.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камплекто́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца камплектоўкай, камплектаваннем чаго‑н. Камплектоўшчык дэталей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэкты́ў, ‑тыва, м.

Папраўка, частковае змяненне чаго‑н. Унесці карэктывы ў праект.

[Ад лап. correctus — выпраўлены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кубату́ра, ‑ы, ж.

Аб’ём чаго‑н., выражаны ў кубічных адзінках. Кубатура памяшкання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знамяна́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць знамянальнага; важнасць, асобая значнасць чаго‑н. Знамянальнасць падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэ́зчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца зрэзкай, зразаннем чаго‑н. Зрэзчык тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заканспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Зрабіць канспект чаго‑н. Заканспектаваць лекцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяжэ́нне, ‑я, н.

Спец. Працэс здабычы, атрымання чаго‑н. з дапамогай цягі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́членіць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Вылучыць асобныя часткі, члены чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шмаргнуцца, ‑нецца; зак.

Выпасці, выцягнуцца з чаго‑н. ад штуршка, неасцярожнага руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)