Verbum

дачыне́нне, -я, н.

Сувязь 3 кім-, чым-н.; адносіны да каго-, чаго-н.

Мець д. да справы.

прасле́давацель, -я, мн. -і, -яў, м.

Той, хто праследуе каго-н.

|| ж. прасле́давацельніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

прыгалу́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., каго (што).

Прылашчыць (разм.).

П. дзіця.

|| незак. прыгалу́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

прыдушы́ць, -ушу́, -ўшыш, -ўшыць; -ўшаны; зак., каго (што).

Прыціснуўшы, задушыць.

П. кураня.

|| незак. прыду́шваць, -аю, -аеш, -ае.

прысва́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго (разм.).

Знайшоўшы (жаніха, нявесту), пасватаць.

|| незак. прысва́тваць, -аю, -аеш, -ае.

развярце́ць, -вярчу́, -ве́рціш, -ве́рціць; -вярці́; -ве́рчаны; зак., каго-што.

Вызваліць ад абгорткі, раскруціць.

Р. цукерку.

Р. палец.

раскалашма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш. -ма́ціць; -ма́чаны; зак., каго-што (разм.).

Разбіць, растрапаць; разграміць у бойцы.

Р. гарнізон праціўніка.

рассупо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Развязаць супоню на хамуце.

|| незак. рассупо́ньваць, -аю, -аеш. -ае.

закуры́ць¹, -уру́, -у́рыш, -у́рыць; -у́раны; зак., каго-што.

Пакрыць сажай, задыміць, закуродыміць.

|| незак. заку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

залаго́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго (што).

Тое, што і задобрыць.

|| незак. залаго́джваць, -аю, -аеш, -ае.