навыро́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Вырасціць, выгадаваць у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

награва́льнік, ‑а, м.

Прыбор, апарат, прызначаны для награвання чаго‑н. Электрычны награвальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падве́яць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак., чаго.

Навеяць дадаткова, яшчэ трохі. Падвеяць жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падга́р, ‑у, м.

Падгарэлае месца, падгарэлая частка чаго‑н. Пірог з падгарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і чаго.

Надрукаваць дадаткова, яшчэ крыху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкрышы́ць, ‑крышу, ‑крышыш, ‑крышыць; зак., чаго.

Накрышыць дадаткова. Падкрышыць капусты. Падкрышыць тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Наматаць дадаткова. Падматаць нітак на шпульку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кубату́ра, ‑ы, ж.

Аб’ём чаго‑н., выражаны ў кубічных адзінках. Кубатура памяшкання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́пусту, прысл.

Разм. Дарэмна, марна. Васіль не пярэчыў. Чаго казаць попусту. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праві́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца праўкай, выпраўкай чаго‑н. Правільшчык пілаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)