Verbum

незычлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць незычлівага; незычлівыя, непрыязныя адносіны да каго‑, чаго‑н.

непрызвыча́ены, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які не мае звычкі да чаго‑н.; непрывычны.

прыразны́, ‑ая, ‑ое.

Далучаны да чаго‑н. шляхам межавання, прырэзкі. Прыразныя землі.

папагну́ць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; зак., што і чаго.

Разм. Гнуць доўга, неаднаразова.

папамалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што і чаго.

Разм. Маляваць доўга, неаднаразова.

папамата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Матаць доўга, неаднаразова.

папамяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Мяшаць доўга, неаднаразова.

папасалі́ць, ‑салю, ‑соліш, ‑соліць; зак., што і чаго.

Тое, што і папасольваць.

папачэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Тое, што і папачасаць.

папашарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што і чаго.

Разм. Шараваць доўга, неаднаразова.