вышыняме́р, ‑а, м.

Агульная назва прылад, прызначаных для вымярэння вышыні чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заканспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Зрабіць канспект чаго‑н. Заканспектаваць лекцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запазне́нне, ‑я, н.

Нясвоечасовасць яўкі, выканання чаго‑н.; спазненне. Запазненне з сяўбой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́рнік, ‑а, м.

Спец. Кацёл або іншае прыстасаванне для запарвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пакрыць лакам; зрабіць лакіроўку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друшля́к, ‑а, м.

Кухонны коўш з дзірачкамі для працэджвання, прамывання чаго‑н.

[Ням. Durchschlag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меладраматы́зм, ‑у, м.

Празмерная чуллівасць, ненатуральнасць у паказе чаго‑н., уласцівая меладраме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наваля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Паваліць, перакуліць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навашчы́ць, ‑вашчу, ‑вошчыш, ‑вошчыць; зак., што і чаго.

Тое, што і наваскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навылу́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Вылушчыць нейкую колькасць зерня. Навылушчваць гароху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)