сотова́рищ тава́рыш, -ша м. (па чым-н.), супо́льнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрясти́сь сов., разг. зда́рыцца, зрабі́цца, ста́цца (з кім, з чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́цца, зна́юся, зна́ешся, зна́ецца; незак. (разм.).

1. з кім-чым. Падтрымліваць знаёмства, мець сувязі з кім-, чым-н.

З такім сябрам я і з. не хачу.

2. на чым. Добра ведаць якую-н. справу.

З. на пчалярстве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вычэ́рпвацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; незак., чым (кніжн.).

Мець у чым-н. свой канец, мяжу.

Гэтым справа не вычэрпваецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запя́цца, -пну́ся, -пне́шся, -пне́цца; -пнёмся, -пняце́ся, -пну́цца; -пні́ся; зак., чым (разм.).

Прыкрыць сябе чым-н.

З. фартухом.

|| незак. запіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удзе́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак., у чым.

Прымаць удзел у чым-н.

У. у выбарах.

У. у баі.

У. у мастацкай самадзейнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бре́дить несов.

1. тры́зніць, блю́зніць;

2. перен. (говорить глупости) блю́зніць, вярзці́;

3. перен. (неотвязно мечтать) тры́зніць (аб кім, чым), ма́рыць (аб кім, чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неприча́стность недаты́чнасць, -ці ж. (да каго, чаго); непрычы́ннасць, -ці ж. (да каго, чаго); няўдзе́льнасць, -ці ж. (у чым); невінава́тасць, -ці ж. (у чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

примыка́ть несов.

1. (придвигать вплотную) прымыка́ць;

2. (присоединяться) далуча́цца;

3. (прилегать) прыляга́ць; прымыка́ць; (граничить) межава́ць (з чым), межава́цца (з чым);

4. грам. прымыка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамаўля́ць

‘перамаўляцца з кім-небудзь; перагаворваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь); гаварыць даўжэй, больш за іншых, прымушаць замоўкнуць іншых (перамаўляць каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перамаўля́ю перамаўля́ем
2-я ас. перамаўля́еш перамаўля́еце
3-я ас. перамаўля́е перамаўля́юць
Прошлы час
м. перамаўля́ў перамаўля́лі
ж. перамаўля́ла
н. перамаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. перамаўля́й перамаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перамаўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)