лічы́нка², -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (спец.).

Частка затвора вінтоўкі, якая замыкае канал ствала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нерухомая частка электрычнай машыны ротарнага тыпу.

|| прым. ста́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уво́дзіны, -дзін.

Уступная, пачатковая частка чаго-н.

У. да падручніка.

У. ў мовазнаўства (навука аб асновах мовазнаўства).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

...грамовы, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, першая частка якіх з’яўляецца лічэбнікам і абазначае: у столькі грамаў, колькі паказвае лічэбнік; напрыклад: дзесяціграмовы, двухсотграмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...дольны, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў; абазначае: які складаецца са столькіх долей, колькі паказвае першая частка гэтых слоў, напрыклад: аднадольны, двухдольны, трохдольны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...кілаграмовы, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, першая частка якіх з’яўляецца лічэбнікам і абазначае: «у столькі кілаграмаў, колькі паказвае лічэбнік», напрыклад: двухкілаграмовы, дзесяцікілаграмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...кіламетровы, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, першая частка якіх з’яўляецца лічэбнікам і абазначае: у столькі кіламетраў, колькі паказвае лічэбнік, напрыклад: трохкіламетровы, дваццацікіламетровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадпле́чча, ‑а, н.

1. Частка рукі ад локця да кісці. Левае перадплечча.

2. Частка пярэдняй нагі пазваночных жывёл ад плечавога сустава да лапы (капыта).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарта́нь, ‑і, ж.

Верхняя частка дыхальнага горла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

екцення́, ‑і, ж.

Спец. Частка праваслаўнага набажэнства.

[Ад грэч. ekténeia — шчырасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)