самота́ска ж., техн. самаця́г, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́львег геогр., геод. та́львег, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́ртинг ист. (монета) фа́ртынг, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́ллинг мор., ав. э́лінг, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзесяці́на, ‑ы, ж.

1. Мера зямельнай плошчы, роўная 2400 кв. сажням або 1,09 га, якою карысталіся да ўвядзення метрычнай сістэмы.

2. Уст. Падатак на карысць царквы ў размеры адной дзесятай часткі даходу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тьме́ны ‘бардовы’ (драг., Сл. Брэс.). Да цьмя́ны (га), параўн. ст.-бел. тьмяность ‘цьмянасць, зацемненасць’ (1489 г., ГСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

а​II вопросительная част. га, а (первая обычно при отклике на зов);

пойдём гуля́ть, а? по́йдзем гуля́ць, га (а)?;

Ива́н Петро́вич! — А? Іва́н Пятро́віч! — Га?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабо́тнічак, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да работнік. // Разм. зневаж. Пра дрэннага работніка. — Работнічак, танцор няшчасны, а машыну я за цябе ачышчаць буду, га-а? Вышынскі. Анатоль паківаў галавою: — Ну і работнічак будзе Івану. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трамкаце́ць ’мільгацець, мігцець, стракацець’ (Скарбы), трамгаце́ць ’тс’ (слонім., Арх. Федар.). Да трамцець, трымцець (гл.), узмоцненага суф. ‑ка‑/‑га‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Піскульга́ ’чалавек, які мае пісклявы голас’ (Бяльк.). Утворана ад піск (гл.) і суфіксаў з негатыўным адценнем -у//’ і ‑га.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)