цямні́ць, цямню́, це́мніш, це́мніць; незак.

1. што. Рабіць цёмным, цямнейшым.

2. Гаварыць блытана, скажаць сэнс чаго-н. (разм.).

Ты штосьці цямніш са сваім ад’ездам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шасціго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Тэрмін у шэсць гадоў.

2. чаго. Гадавіна падзеі, што была шэсць гадоў назад.

|| прым. шасцігадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шука́нне, -я, н.

1. гл. шукаць.

2. мн. -і, -яў. Імкненне да чаго-н. новага, старанні знайсці новыя шляхі (у навуцы, мастацтве).

Творчыя шуканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Спод ‘ніз, ніжняя частка чаго-небудзь; бок прадмета, процілеглы яго верху; дно чаго-небудзь; адваротны бок (тканіны, аркуша і пад.)’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Байк. і Некр., Шат., Касп., Бяльк., ТС), ‘под печы’ (Сл. ПЗБ, Бяльк.), ‘падэшва’, ‘насціл’ (Сл. ПЗБ), ‘з-пад’ (ТС), ‘ніц, адваротны бок тканіны’ (Гарэц.), спо́дак ‘ніз’ (Нас.), сюды ж спо́дні ‘ніжні’ (Нас.), ‘ісподні, нацельны’ (Байк. і Некр.), сподо́ве ‘ніжні слой сена, саломы ў стагу, скірдзе’ (Сл. Брэс.). Укр. спід, спо́ду, рус. испо́д, стараж.-рус. исподъ, польск. spód, в.-луж. spod. З *jьzpodъ ад прасл. *jьz ‘з’ і *podъ (гл. под); Борысь, 570. Гл. іспод; сюды ж спо́дкі, спо́дка ‘вязаныя рукавіцы’ (Касп., Сл. ПЗБ, Бяльк.), гл. таксама ісподка, іспо́дні (дыял. спо́нні, спуо́дні).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́зніцтва, ‑а, н.

Промысел па перавозцы коньмі каго‑, чаго‑н. Займацца возніцтвам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэ́зчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца зрэзкай, зразаннем чаго‑н. Зрэзчык тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камплекто́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца камплектоўкай, камплектаваннем чаго‑н. Камплектоўшчык дэталей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герметызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Рабіць герметызацыю чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Закончыць арфаванне чаго‑н. Даарфаваць насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабудава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

Разм. Закончыць будаўніцтва чаго‑н. для сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)