га́дзіцца несов., разг.
1. чаще переводится безл. конструкциями со словами проти́вно, тошни́т; (брезгливо относиться — ещё) бре́згать;
я га́джуся ў ру́кі ўзяць — проти́вно в ру́ки взять;
я га́джуся, то́лькі гле́дзячы на яго́ — меня́ тошни́т от одного́ его́ ви́да;
2. (делаться грязным) мара́ться, па́чкаться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́стка ж. изве́стие ср., све́дение ср., весть;
мець ~ку (~кі) — име́ть изве́стие (изве́стия);
паво́дле іх ве́стак — по их све́дениям;
ад яго́ даўно́ няма́ ~так — от него́ давно́ нет изве́стий (весте́й);
паво́дле ве́стак дру́ку — по сообще́ниям печа́ти;
◊ прапа́сці без ~ткі — пропа́сть бе́з вести
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
віна́ ж., в разн. знач. вина́;
прызна́ць сваю́ віну́ — призна́ть свою́ вину́;
загла́дзіць віну́ — загла́дить вину́;
уся́ в. па́дае на яго́ — вся вина́ па́дает на него́;
віно́ю ўсяго́ была́ яна́ — вино́ю всего́ была́ она́;
па чыёй-не́будзь віне́ — по чье́й-либо вине́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́бавіць сов., разг.
1. (заставить выйти) вы́манить; вы́тащить;
ледзь я яго́ з ха́ты ~віў — едва́ я его́ и́з дому вы́манил (вы́тащил);
2. вы́тащить (с трудом);
в. воз з гразі́ — вы́тащить воз из гря́зи;
3. перен. вы́ручить;
в. з бяды́ — вы́ручить из беды́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапасава́цца I (да чаго) сов. и несов., в разн. знач. согласова́ться (с чем);
прыме́тнікі ~су́юцца да назо́ўнікаў — прилага́тельные согласу́ются с существи́тельными;
паво́дзіны і ўчы́нкі геро́я ~су́юцца да яго́ хара́ктару — поведе́ние и посту́пки геро́я согласу́ются с его́ хара́ктером
дапасава́цца II сов., спорт., разг. допасова́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замата́ць сов.
1. (начать мотать) замота́ть; заболта́ть;
з. галаво́й — замота́ть голово́й;
2. (вокруг чего-л.) замота́ть;
з. по́вад вако́л слупа́ — замота́ть по́вод вокру́г столба́;
3. замота́ть;
з. шы́ю ша́лікам — замота́ть ше́ю ша́рфом;
4. (измучить) замота́ть, измота́ть;
яго́ зусі́м ~та́лі — его́ совсе́м измота́ли (замота́ли)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кульга́ць несов.
1. хрома́ть; (слегка) прихра́мывать; припада́ть;
к. на адну́ нагу́ — хрома́ть (припадать) на одну́ но́гу;
2. (идти, хромая) ковыля́ть;
3. перен., разг. (иметь недостатки) хрома́ть;
у яго́ арфагра́фія ~гае — у него́ орфогра́фия хрома́ет;
◊ к. на абе́дзве нагі́ — хрома́ть на о́бе ноги́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ла́дзіцца несов.
1. (идти на лад) ла́диться;
спра́ва ў яго́ зусі́м не л. — де́ло у него́ совсе́м не ла́дится;
2. (обычно в сочет. с инф. ле́гчы, се́сці и т.п.) намерева́ться, устра́иваться, норови́ть;
3. страд. починя́ться, исправля́ться, ла́диться; настра́иваться; затева́ться; см. ла́дзіць 2-4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укало́ць сов.
1. уколо́ть; (поранить — ещё) наколо́ть;
я ўкало́ў руку́ — я уколо́л (наколо́л) ру́ку;
2. перен. (обидеть) уколо́ть, уязви́ть;
заўва́га балю́ча ўкало́ла яго́ — замеча́ние бо́льно уколо́ло (уязви́ло) его́;
3. (заставить войти внутрь) вколо́ть; воткну́ть;
у. іго́лку ў паду́шачку — вколо́ть (воткну́ть) иго́лку в поду́шечку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падпара́дкавацца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак. і незак.
1. Апынуцца (быць) у залежнасці, пад уладай каго‑, чаго‑н., падначаліцца (падпачальвацца) каму‑н.; паслухацца (слухацца) каго‑н. Станіслаў Вярбіцкі поўнасцю падпарадкаваўся новаму механіку і без яго загаду сам ні за што не браўся. Чарнышэвіч. [Камендант:] — Я — салдат і падпарадкуюся толькі свайму камандаванню. Грахоўскі. Скінуўшы шынель, [Грушэўскі] расставіў студэнтаў і запрапанаваў заспяваць ужо вядомую песню. У яго было столькі ўпэўненасці, што студэнты падпарадкаваліся. Карпюк.
2. Зрабіць (рабіць) што‑н. пад уздзеяннем чаго‑н., у адпаведнасці з чым‑н. Падпарадкаваўшыся позняму часу, я неўзабаве лёг спаць, але сон не прыходзіў. Ракітны. Дзейнасць [Саўкі] болей падпарадкуецца натхненню, чым папярэдняй прадуманасці. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)