жарабе́нне, -я, н.

Роды ў кабылы, асліцы, вярблюдзіцы.

Кабыла на жарабенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жарабе́ц, -бца́, мн. -бцы́, -бцо́ў, м.

Непакладаны конь; конь-самец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жарабё гл. жарабя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жараб’ёўка, -і, ДМ -б’ёўцы, мн. -і, -б’ёвак, ж.

Вызначэнне чаго-н. пры дапамозе жэрабя.

Прайсці жараб’ёўку.

|| прым. жараб’ёвачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жарабі́ца, -ы, мн. -ы, -бі́ц, ж.

Жаробка; маладая кабыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жарабі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рэ́біцца; незак.

Нараджаць дзіцяня (пра кабылу, асліцу, вярблюдзіцу).

|| зак. ажарабі́цца, -рэ́біцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жарабо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

Тое, што і жарабец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жарабя́ і жарабё, -бя́ці, мн. -бя́ты, -бя́т, н.

Дзіцяня каня.

|| прым. жарабя́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жарабя́ціна, -ы, ж. (разм.).

Мяса жарабяці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаравы́, -а́я, -о́е.

Які награваецца пры дапамозе жару (у 1 знач.).

Жаравая труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)