фрыкасэ́, нескл., н.

Нарэзанае дробнымі кавалачкамі смажанае або варанае мяса ці рыба ў соусе.

[Ням. fricassée.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хамса́, ‑ы, ж.

Дробная марская рыба, якая ідзе ў ежу ў кансерваваным выглядзе; анчоўс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цю́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Дробная чародная рыба сямейства селядцовых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́кала, ‑ы, ж.

Вяленая рыба, якая нарыхтоўваецца ў запас жыхарамі Поўначы і Далёкага Усходу.

[Мансійскае, хантыйскае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душо́к, -шку́, м. (разм.).

1. Пах ад чаго-н., што пачынае загніваць.

Рыба з душком.

2. перан. Ледзь прыметнае праяўленне чаго-н. (у поглядах, настроях і пад.).

Газета з ліберальным душком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ёрш¹, ярша́, мн. яршы́, яршо́ў, м.

1. Невялікая прэснаводная касцістая рыба сямейства акунёвых з калючымі плаўнікамі.

2. Шчотка для мыцця бутэлек, посуду і пад.

|| прым. яршо́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сардзі́на, -ы, мн. -ы, -дзі́н, ж.

1. Невялікая марская прамысловая рыба сямейства селядцовых.

2. толькі мн. Кансервы з гэтай рыбы.

Сардзіны ў алеі.

|| прым. сардзі́нны, -ая, -ае і сардзі́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчупа́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Драпежная прэснаводная рыба са сплюснутай выцягнутай галавой і доўгім тулавам.

Злавіць шчупака на вуду.

|| памянш. шчупачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. шчупако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кефа́ль, ‑і, ж.

Марская прамысловая рыба атрада кефалепадобных з падоўжаным і сплюснутым з бакоў целам.

[Ад грэч. kephalē — галава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаба́н, ‑а, м.

Прамысловая рыба сямейства кефалей. Лабан — самая вялікая і самая галавастая кефаль. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)