Verbum

пагна́цца, -ганю́ся, -го́нішся, -го́ніцца; -гані́ся; зак., за кім-чым.

Кінуцца наўздагон, каб дагнаць.

П. за злодзеем.

П. за славай (асудж.).

паручы́цельства, -а, н. (афіц.).

Адказнасць, якая бярэцца кім-н. на сябе ў забеспячэнне абавязацельстваў другой асобы.

|| прым. паручы́цельскі, -ая, -ае.

перахвалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; зак., каго (што).

Выклікаць моцнае хваляванне ў кім-н. ці ўсхваляваць многіх.

П. усю сям’ю.

га³, выкл. (з працяжным вымаўленнем — га-а-а!).

Выражае здзіўленне, радасць пры сустрэчы з кім-н.

Га!

І ты тут!

адчужэ́нне, -я, н.

1. гл. адчужаць.

2. Спыненне або адсутнасць блізкіх адносін паміж кім-н., аддаленне, адасабленне.

А. былых сяброў.

расчарава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак., у кім-чым.

Зведаць расчараванне.

Р. ў выніках працы.

|| незак. расчаро́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

закаха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго ў каго (разм.).

Абудзіць у кім-н. пачуццё кахання да сябе.

З. у сябе.

занудзі́цца, -джу́ся, -дзі́шся, -дзі́цца; -дзі́мся, -дзіце́ся, -дзя́цца; зак., па кім-чым і без дап.

Засумаваць, замаркоціцца.

З. па родным доме.

заручы́цца², -учу́ся, -у́чышся, -у́чыцца; зак., з кім і без дап.

Дамовіцца аб шлюбе, узяць шлюб.

|| незак. заруча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

зза́ду.

1. прысл. З задняга боку.

Напасці з.

2. прыназ. з Р. За кім-, чым-н.

Ён ішоў з. воза.