ка́ртачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да карты, карт (у 2 знач.).
2. Які мае адносіны да карткі (у 1, 4 знач.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́ртачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да карты, карт (у 2 знач.).
2. Які мае адносіны да карткі (у 1, 4 знач.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэатралізава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Манту́ла ’ход
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пе́кар 1 ’хлебапёк’ (
Пе́кар 2 ’дзіцячая гульня’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Згра́я ’група сабак, ваўкоў’ > ’банда’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заста́цца, -тану́ся, -тане́шся, -тане́цца; -танёмся, -таняце́ся, -тану́цца; -та́нься;
1. Прадоўжыць знаходжанне дзе
2. (1 і 2
3. Пакінуць, захаваць пэўны стан, погляды, становішча
4. Апынуцца ў якім
5. Аказацца ў наяўнасці пасля карыстання чым
6.
7. кім, у кім. Прагуляўшы ў картачнай
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Віст ’карцёжная гульня’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Гамбі́т ’тэрмін шахматнай
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Клёст ’дзіцячая гульня’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рагадан: пры
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)