вадаскі́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Гідратэхнічнае збудаванне для спуску лішняй вады з вадасховішчаў. Запасны вадаскід.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідразбудава́нне, ‑я, н.

Збудаванне, прызначанае для выкарыстання вады або для абароны ад яе. Комплекс гідразбудаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідраманіто́р, ‑а, м.

Апарат, які прымяняецца для размывання горных парод і грунту магутным струменем вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жбано́к, ‑нка, м.

Абл. Збанок. — Шкада, што не папрасіў прынесці жбанок вады — хочацца піць. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заплю́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пакрыць пырскамі (вады, гразі і пад.). Заплюхаць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намуці́ць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., чаго.

Разм. Узняць каламуту, зрабіць каламутным. Намуціць вады каля берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панапы́рскваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Напырскаць усюды, у многіх месцах. Панапырскваць вады на падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паначэ́рпваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Начэрпаць у якой‑н. колькасці. Паначэрпваць вады ў вёдры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапі́сец, ‑пісца, м.

Вымяральны прыбор, які аўтаматычна запісвае свае паказанні. Самапісец ціску. Самапісец узроўню вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухапа́рнік, ‑а, м.

Спец. Частка паравога катла, якая служыць для аддзялення ад нары кропель вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)