тэ́хніка-эстэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэ́хніка-эстэты́чны тэ́хніка-эстэты́чная тэ́хніка-эстэты́чнае тэ́хніка-эстэты́чныя
Р. тэ́хніка-эстэты́чнага тэ́хніка-эстэты́чнай
тэ́хніка-эстэты́чнае
тэ́хніка-эстэты́чнага тэ́хніка-эстэты́чных
Д. тэ́хніка-эстэты́чнаму тэ́хніка-эстэты́чнай тэ́хніка-эстэты́чнаму тэ́хніка-эстэты́чным
В. тэ́хніка-эстэты́чны (неадуш.)
тэ́хніка-эстэты́чнага (адуш.)
тэ́хніка-эстэты́чную тэ́хніка-эстэты́чнае тэ́хніка-эстэты́чныя (неадуш.)
тэ́хніка-эстэты́чных (адуш.)
Т. тэ́хніка-эстэты́чным тэ́хніка-эстэты́чнай
тэ́хніка-эстэты́чнаю
тэ́хніка-эстэты́чным тэ́хніка-эстэты́чнымі
М. тэ́хніка-эстэты́чным тэ́хніка-эстэты́чнай тэ́хніка-эстэты́чным тэ́хніка-эстэты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эмацы́йна-эстэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмацы́йна-эстэты́чны эмацы́йна-эстэты́чная эмацы́йна-эстэты́чнае эмацы́йна-эстэты́чныя
Р. эмацы́йна-эстэты́чнага эмацы́йна-эстэты́чнай
эмацы́йна-эстэты́чнае
эмацы́йна-эстэты́чнага эмацы́йна-эстэты́чных
Д. эмацы́йна-эстэты́чнаму эмацы́йна-эстэты́чнай эмацы́йна-эстэты́чнаму эмацы́йна-эстэты́чным
В. эмацы́йна-эстэты́чны (неадуш.)
эмацы́йна-эстэты́чнага (адуш.)
эмацы́йна-эстэты́чную эмацы́йна-эстэты́чнае эмацы́йна-эстэты́чныя (неадуш.)
эмацы́йна-эстэты́чных (адуш.)
Т. эмацы́йна-эстэты́чным эмацы́йна-эстэты́чнай
эмацы́йна-эстэты́чнаю
эмацы́йна-эстэты́чным эмацы́йна-эстэты́чнымі
М. эмацы́йна-эстэты́чным эмацы́йна-эстэты́чнай эмацы́йна-эстэты́чным эмацы́йна-эстэты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эмацыяна́льна-эстэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмацыяна́льна-эстэты́чны эмацыяна́льна-эстэты́чная эмацыяна́льна-эстэты́чнае эмацыяна́льна-эстэты́чныя
Р. эмацыяна́льна-эстэты́чнага эмацыяна́льна-эстэты́чнай
эмацыяна́льна-эстэты́чнае
эмацыяна́льна-эстэты́чнага эмацыяна́льна-эстэты́чных
Д. эмацыяна́льна-эстэты́чнаму эмацыяна́льна-эстэты́чнай эмацыяна́льна-эстэты́чнаму эмацыяна́льна-эстэты́чным
В. эмацыяна́льна-эстэты́чны (неадуш.)
эмацыяна́льна-эстэты́чнага (адуш.)
эмацыяна́льна-эстэты́чную эмацыяна́льна-эстэты́чнае эмацыяна́льна-эстэты́чныя (неадуш.)
эмацыяна́льна-эстэты́чных (адуш.)
Т. эмацыяна́льна-эстэты́чным эмацыяна́льна-эстэты́чнай
эмацыяна́льна-эстэты́чнаю
эмацыяна́льна-эстэты́чным эмацыяна́льна-эстэты́чнымі
М. эмацыяна́льна-эстэты́чным эмацыяна́льна-эстэты́чнай эмацыяна́льна-эстэты́чным эмацыяна́льна-эстэты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ідэ́йна-эстэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ідэ́йна-эстэты́чны ідэ́йна-эстэты́чная ідэ́йна-эстэты́чнае ідэ́йна-эстэты́чныя
Р. ідэ́йна-эстэты́чнага ідэ́йна-эстэты́чнай
ідэ́йна-эстэты́чнае
ідэ́йна-эстэты́чнага ідэ́йна-эстэты́чных
Д. ідэ́йна-эстэты́чнаму ідэ́йна-эстэты́чнай ідэ́йна-эстэты́чнаму ідэ́йна-эстэты́чным
В. ідэ́йна-эстэты́чны (неадуш.)
ідэ́йна-эстэты́чнага (адуш.)
ідэ́йна-эстэты́чную ідэ́йна-эстэты́чнае ідэ́йна-эстэты́чныя (неадуш.)
ідэ́йна-эстэты́чных (адуш.)
Т. ідэ́йна-эстэты́чным ідэ́йна-эстэты́чнай
ідэ́йна-эстэты́чнаю
ідэ́йна-эстэты́чным ідэ́йна-эстэты́чнымі
М. ідэ́йна-эстэты́чным ідэ́йна-эстэты́чнай ідэ́йна-эстэты́чным ідэ́йна-эстэты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

філасо́фска-эстэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філасо́фска-эстэты́чны філасо́фска-эстэты́чная філасо́фска-эстэты́чнае філасо́фска-эстэты́чныя
Р. філасо́фска-эстэты́чнага філасо́фска-эстэты́чнай
філасо́фска-эстэты́чнае
філасо́фска-эстэты́чнага філасо́фска-эстэты́чных
Д. філасо́фска-эстэты́чнаму філасо́фска-эстэты́чнай філасо́фска-эстэты́чнаму філасо́фска-эстэты́чным
В. філасо́фска-эстэты́чны (неадуш.)
філасо́фска-эстэты́чнага (адуш.)
філасо́фска-эстэты́чную філасо́фска-эстэты́чнае філасо́фска-эстэты́чныя (неадуш.)
філасо́фска-эстэты́чных (адуш.)
Т. філасо́фска-эстэты́чным філасо́фска-эстэты́чнай
філасо́фска-эстэты́чнаю
філасо́фска-эстэты́чным філасо́фска-эстэты́чнымі
М. філасо́фска-эстэты́чным філасо́фска-эстэты́чнай філасо́фска-эстэты́чным філасо́фска-эстэты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эстети́ческий эстэты́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эстети́чный эстэты́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иде́йно-эстети́ческий ідэ́йна-эстэты́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маста́цкі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да мастацтва, да дзейнасці ў галіне мастацтва.

Мастацкае вучылішча.

М. кіраўнік тэатра.

2. Які перадае рэчаіснасць у вобразах.

Мастацкая літаратура.

3. Які адпавядае патрабаванням мастацтва, эстэтычны, прыгожы.

Мастацкія асаблівасці рамана.

М. густ.

|| наз. маста́цкасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стараве́р, ‑а, м.

Чалавек, які належаў да адной з рэлігійных груп, што не прынялі царкоўных рэформ 17 ст. у Расіі і варожа адносіліся да афіцыйнай праваслаўнай царквы. Хоць .. [пісар] чалавек і малады, — яму толькі дваццаць восем гадоў, — але барада вырасла, як у добрага старавера. Колас. [Лявон:] А чаму стараверы выйгралі [справу па судзе], хоць пазней за бацькавага дзеда ў Барках пасяліліся? Купала. Дзяды дзядоў хадзілі стараверамі, Народы гладзілі чарней ад засланкі. Барадулін. // перан. Чалавек, які прытрымліваецца ўстарэлых звычаяў, прывычак, густаў і пад. Літаратурныя стараверы, эстэтычны густ якіх выхаваўся па папулярным шырспажыве, не зразумеўшы тое новае, што выходзіць з-пад пяра мастака, накідваюцца на яго з абвінавачваннямі. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)