Verbum

малаха́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Шапка з шырокімі навушнікамі, падбітая футрам.

2. Шырокі сялянскі кафтан без пояса.

клёш, -а, м., таксама прым., нязм.

Асаблівы крой спадніцы, штаноў, расшыраны ўнізе.

Шырокі к.

Спадніца к.

|| прым. клёшны, -ая, -ае.

плёс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шырокі ціхі ўчастак ракі паміж перакатамі або астравамі.

Рачны п.

|| прым. плёсавы, -ая, -ае.

прыса́дзісты, -ая, -ае.

1. Маларослы, але моцнага складу.

Прысадзістая постаць.

2. перан. Нізкі, але шырокі, тоўсты.

П. дуб.

|| наз. прыса́дзістасць, -і, ж.

гу́сеніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Шырокі металічны ланцуг, які надзяваецца на колы трактара, танка для лепшай праходнасці.

|| прым. гу́сенічны, -ая, -ае.

далягля́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Прастора, якую можна акінуць вокам; усё бачнае навокал наглядальніка.

З гары адчыняецца шырокі д.

раздо́льны, -ая, -ае.

1. Шырокі, прывольны, раскінуты на вялікай прасторы.

Раздольныя лугі.

2. перан. Свабодны, лёгкі.

Раздольнае жыццё.

|| наз. раздо́льнасць, -і, ж.

прако́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пракошаная паласа шырынёй на размах касы, а таксама града скошанай травы.

Шырокі п.

|| прым. прако́сны, -ая, -ае.

мешкава́ты, -ая, -ае.

1. Надта шырокі, падобны на мяшок (пра адзенне).

М. касцюм.

2. перан. Нязграбны, няспрытны, няўклюдны.

М. хлопец.

|| наз. мешкава́тасць, -і, ж.