прадвы́значыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Наперад вызначыць, абумовіць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадвы́значыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Наперад вызначыць, абумовіць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гнастыцы́зм, ‑у,
Рэлігійна-філасофская плынь ранняга хрысціянства, у аснове якой ляжала містычнае вучэнне пра «гносіс» як асаблівае пазнанне, быццам бы здольнае раскрыць таямніцы жыцця і
[Ад грэч. gnostikos — які пазнае́.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыя́нт, ‑а,
[Ад лац. radians, radiantis — які выпрамяняе.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аспіра́цыя, ‑і,
1. Высысанне вадкасці або паветра з якой‑н. хворай поласці цела.
2.
[Лац. aspiratio — дыханне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кана́л, -а,
1. Штучнае рэчышча, напоўненае вадой.
2. Вузкая поласць у выглядзе трубы, трубкі ўнутры чаго
3. Лінія сувязі, камунікацыі.
4. Тое, што і тэлеканал.
5. звычайна
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разгада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Па якіх‑н. прыкметах, дадзеных зразумець сэнс чаго‑н. няяснага, незразумелага для каго‑н., уясніць значэнне, характар каго‑, чаго‑н.
2. Знайсці правільны адказ на што‑н. загаданае; адгадаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
першапрахо́дчык, ‑а,
Той, хто першы праклаў шлях, даследаваў, асвоіў якія‑н. краіны, тэрыторыі і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ваздухі́ ’лёгкія’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
алігафрэнапедаго́гіка, ‑і,
Навука пра выхаванне, навучанне і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зно́сіны, ‑сін;
1. Узаемныя адносіны, дзелавая, сяброўская сувязь.
2. Сродкі перамяшчэння, сувязі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)