бары́ш, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Пачастунак пасля куплі-продажу.

2. Чысты прыбытак ад гандлю або перапродажу.

Атрымліваць барышы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

незапля́млены, -ая, -ае.

1. Які не мае плям, чысты.

Незаплямленая вопратка.

2. перан. Неабясслаўлены, нічым не зганьбаваны.

Незаплямленая рэпутацыя.

|| наз. незапля́мленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чистопло́тный

1. аха́йны;

2. перен. чы́сты; (честный) сумле́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязгрэ́шны, -ая, -ае.

1. Які не зрабіў граху.

Гэта быў б. чалавек.

2. Які не мае ў сабе нічога дрэннага; чысты.

Бязгрэшныя думкі.

|| наз. бязгрэ́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыпто́н, -у, м.

Хімічны элемент, інертны газ без колеру і паху, які прымяняецца ў электрычных лямпах і рэкламных трубках і дае чысты белы колер.

|| прым. крыпто́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрэ́мзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Пакрыць рознымі штрыхамі, неакуратна спісаць.

С. чысты аркуш паперы.

2. Зрабіць многа правак, закрэсліць у многіх месцах.

Рэдактар скрэмзаў артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няві́нны, -ая, -ае.

1. Маральна чысты, бязгрэшны.

Нявіннае дзіця.

2. Наіўны, прастадушны.

Нявінныя словы.

3. Бяскрыўдны, бясшкодны.

Нявіннае какецтва.

4. Цнатлівы.

5. Тое, што і невінаваты.

|| наз. няві́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чысцю́сенькі, ‑ая, ‑ае.

Бездакорна чысты. Чысцюсенькі каўнерык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чысце́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. чысты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязгрэ́шны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не зрабіў граху, правіннасці; маральна чысты. Бязгрэшны чалавек. Бязгрэшнае дзіця.

2. Які не мае ў сабе нічога агіднага, дрэннага; чысты. Бязгрэшныя забавы. Бязгрэшнае каханне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)