уці́снуць
1. вжать, вдави́ть, вти́снуть;
2. (уместить) вти́снуть;
3. (уменьшить в объёме) ужа́ть; (связывая — ещё) увяза́ть;
4. (вобрать) втяну́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уці́снуць
1. вжать, вдави́ть, вти́снуть;
2. (уместить) вти́снуть;
3. (уменьшить в объёме) ужа́ть; (связывая — ещё) увяза́ть;
4. (вобрать) втяну́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пране́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
набива́ть
1. (наполнять) напіха́ць, напі́хваць; (
набива́ть чу́чело напіха́ць (набіва́ць) чу́чала;
набива́ть тру́бку напіха́ць (набіва́ць) лю́льку;
набива́ть папиро́сы напіха́ць папяро́сы;
набива́ть карма́н напако́ўваць (напіха́ць, напіра́ць) кішэ́нь;
2. (убивать в каком-л. количестве) набіва́ць; (стреляя) настрэ́льваць; (птицы, скота) нараза́ць; (свиней) нако́лваць;
3. (вколачивать, прикреплять) набіва́ць;
набива́ть гвозде́й в сте́ну набіва́ць цвіко́ў у сцяну́;
набива́ть о́бручи набіва́ць абручы́;
4. (причинять повреждение) набіва́ць; (натирать) наму́льваць;
5. (отпечатывать узор на ткани) набіва́ць;
◊
набива́ть це́ну набіва́ць (наганя́ць) цану́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
злажы́ць
1. (в одно место) сложи́ть; (в копны — ещё) скопни́ть; (упаковать — ещё) уложи́ть;
2.
3.
4. (в схватке) уби́ть, уложи́ть, положи́ть; свали́ть;
5. свали́ть, повали́ть;
6. (прижать к земле) приби́ть;
◊ з. галаву́ (ко́сці) — сложи́ть го́лову (ко́сти);
з. ру́кі — сложи́ть ру́ки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наби́ть
1. (наполнить матрац
2. (настрелять, зарезать в большом количестве) набі́ць,
3. (вколотить, прикрепить) набі́ць,
4. (причинить повреждение) набі́ць,
наби́ть ши́шку на лбу набі́ць гуз на лбе;
наби́ть хо́лку наму́ляць ка́рак;
5.
◊
наби́ть ру́ку набі́ць руку́, налаўчы́цца, налажы́цца, напрактыкава́цца;
наби́ть карма́н напакава́ць (напха́ць, напе́рці) кішэ́нь;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сова́ть
1. со́ваць, усо́ўваць, засо́ўваць; (запихивать) запіха́ць, запі́хваць; (погружать, опускать) усо́ўваць, саджа́ць, уса́джваць;
сова́ть ве́щи в
сова́ть ру́ку в во́ду саджа́ць руку́ ў ваду́;
2. (небрежно давать) ты́цкаць, со́ваць;
сова́ть кни́гу в ру́ки ты́цкаць (со́ваць) кні́гу ў ру́кі;
3. (давать взятку) падсо́ўваць;
4. (тыкать чем-н.) со́ваць, со́ўгаць, ты́цкаць;
◊
сова́ть нос со́ваць (утыка́ць) нос;
не суй нос не в свой вопро́с
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
едва́
1. (лишь только) як то́лькі, ледзь то́лькі;
едва́ он вы́ехал, как оте́ц вошёл во двор як то́лькі (ледзь то́лькі) ён вы́ехаў, ба́цька ўвайшо́ў у двор;
2. (только что) то́лькі што, ледзь то́лькі;
тогда́ он едва́ начина́л писа́ть тады́ ён то́лькі што (ледзь то́лькі) пачына́ў піса́ць;
3. (насилу, с трудом) ле́дзьве, ледзь, чуць;
он едва́ по́днял
4. / едва́ ли наўра́д ці, наўра́д;
едва́ ли э́то уда́стся наўра́д ці гэ́та ўда́сца;
он успе́ет? — Едва́ ли ён паспе́е? — Наўра́д;
едва́ ли не ледзь не;
едва́ ли не пе́рвый ледзь не пе́ршы;
едва́-едва́ ледзь-ле́дзь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укла́дывать
1. (класть) кла́сці;
укла́дывать больно́го в посте́ль кла́сці хво́рага ў пасце́ль;
2. (класть спать) кла́сці, уклада́ць, укла́дваць (спаць);
мать укла́дывала дете́й спать ма́ці кла́ла (уклада́ла, укла́двала) дзяце́й спаць;
3. (располагать в определённом порядке) уклада́ць, укла́дваць; (складывать) склада́ць, скла́дваць;
укла́дывать ре́льсы уклада́ць (укла́дваць) рэ́йкі;
укла́дывать до́ски штабеля́ми склада́ць (скла́дваць) до́шкі штабяля́мі;
укла́дывать ве́щи в
4. (умещать) укла́дваць;
укла́дывать статью́ в один лист укла́дваць арты́кул у адзі́н а́ркуш;
5. (обкладывать) абклада́ць, абкла́дваць; (выкладывать) выклада́ць, выкла́дваць; (вымащивать — ещё) вымо́шчваць;
укла́дывать бордю́ры клумб ка́мешками абклада́ць (абкла́дваць) бардзю́ры клу́мбаў каме́ньчыкамі;
укла́дывать двор ка́мнем выклада́ць (выкла́дваць, вымо́шчваць) двор каме́ннем;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оста́вить
1.
оста́вить дете́й до́ма пакі́нуць дзяце́й до́ма;
оста́вить
оста́вить за собо́й пра́во пакі́нуць за сабо́й пра́ва;
оста́вить госте́й ночева́ть пакі́нуць гасце́й начава́ць;
си́лы оста́вили меня́ сі́лы пакі́нулі мяне́;
оста́вить заявле́ние без отве́та пакі́нуць зая́ву без адка́зу;
оста́вить ученика́ на второ́й год пакі́нуць ву́чня на другі́ год;
оста́вить вопро́с откры́тым пакі́нуць пыта́нне адкры́тым;
2. (прекратить) кі́нуць;
оста́вьте э́тот разгово́р! кі́ньце гэ́ту размо́ву!;
3. (перестать трогать) не чапа́ць;
оста́вьте меня́! не чапа́йце мяне́!;
◊
оста́вь(те)! кі́нь(це)!;
оста́вить в дурака́х пакі́нуць у ду́рнях;
оста́вить с но́сом пакі́нуць з но́сам;
ка́мня на ка́мне не оста́вить ка́меня на ка́мені не пакі́нуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэч
○ р. у сабе́ —
◊ зразуме́лая р.! — я́сное де́ло!;
дзі́ўная р. — удиви́тельно, стра́нно, стра́нное де́ло;
вядо́мая р. —
і́ншая р. — друго́е де́ло;
звыча́йная р. — в поря́дке веще́й;
глядзе́ць на рэ́чы про́ста — смотре́ть на ве́щи про́сто;
называ́ць рэ́чы сваі́мі імёнамі — называ́ть ве́щи свои́ми имена́ми;
ні да пе́чы ні да рэ́чы — ни к селу́ ни к го́роду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)