замяшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да замясціць.
2. каго-што. Часова выконваць чые‑н. абавязкі; быць чыім‑н. намеснікам. Замяшчаць загадчыка. □ Залескі быў хворы, і Яўген часова замяшчаў яго. Шамякін. Мяснікоў выехаў у Маскву, затым у Магілёў — замяшчаць вярхоўнага галоўнакамандуючага. Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уссу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак., што на што.
1. Сунучы, падняць наверх.
У. бэльку на зруб.
2. Абуць, надзець (звычайна наспех, часова; разм.).
У. боты на басанож.
|| незак. уссо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прара́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Звужаная частка рэчышча, праход, які часова пакідаецца для пропуску вады пры збудаванні плаціны і закрываецца пры завяршэнні работ.
2. Прамывіна, адтуліна ў плаціне, дамбе, прарванай водным патокам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыпыні́цца, -пыню́ся, -пы́нішся, -пы́ніцца; зак.
1. Часова, ненадоўга спыніцца або перарвацца.
П. каля вітрыны.
Цягнік прыпыніўся на паўстанку.
Работа прыпынілася.
2. Знайсці прыпынак дзе-н.
Дзе ён прыпыніўся з сям’ёй на першы час?
|| незак. прыпыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Кватэ́раваць ’часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру, памяшканне’ (КЭС, лаг., Янк. I), ’размяшчацца, быць на пастоі (пра войска)’ (ТСБМ). Гл. кватэра 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кватарава́ць ’часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру, памяшканне’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Янк. I), ’размяшчацца, быць на пастоі (пра войска)’ (ТСБМ). Гл. кватэра 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адыхо́днік, ‑а, м.
Селянін, які часова ідзе з вёскі на пабочныя заработкі. [Антон:] — Людзей многа прыбавілася ў вёсцы, розныя адыходнікі дадому вярнуліся. Рылько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навадны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які часова наводзіцца для пераправы. Навадны мост.
2. Які наводзіць на правільны адказ, дапамагае знайсці яго. Навадное пытанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замясці́ць сов., в разн. знач. замести́ть;
часо́ва з. зага́дчыка — вре́менно замести́ть заве́дующего;
з. шта́тныя вака́нсіі — замести́ть шта́тные вака́нсии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
устарані́ць, ‑раню, ‑роніш, ‑роніць; зак.
1. што. Зжыць, ліквідаваць. Устараніць недахопы ў рабоце. Устараніць прычыну хваробы.
2. каго. Часова звольніць, зняць, вызваліць ад займаемай пасады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)