часа́ны I

1. прич. чёсанный; см. часа́ць I 1;

2. прил. чёсаный

часа́ны II

1. прич. тёсанный; см. часа́ць II;

2. прил. тёсаный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часа́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад часаць ​1 (у 1, 2 знач.).

2. у знач. прым. Апрацаваны часаннем ​1. Часаны лён.

часа́ны ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад часаць ​2.

2. у знач. прым. Апрацаваны часаннем ​2. Свіран з часанага бруса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перечёсывать несов.

1. (всё, многое) часа́ць;

2. (заново) перачэ́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кол, кала́, мн. калы́, кало́ў, м.

Завостраная на канцы палка, шост.

Часаць кляновы к.

◊

Хоць кол на галаве чашы каму — пра ўпартага, няўступчывага чалавека, які не паддаецца ўгаворам.

|| памянш. кало́к, калка́, мн. калкі́, калко́ў, м., кало́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. і ко́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мы́кать несов.

1. обл. (лён, пеньку) часа́ць;

2. / го́ре мы́кать разг. гарава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетёсывать несов.

1. (всё, многое) часа́ць; (тесаком) склюдава́ць;

2. (заново) перачэ́сваць; (тесаком) перасклюдо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прочёсывать несов.

1. (очищать чесанием) часа́ць, ачэ́сваць, прачэ́сваць, вычэ́сваць;

2. перен., разг. прачэ́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ По́чась ’кароста’ (Касп.). Утворана ад дзеяслова часаць з дапамогай прыстаўкі па‑ (*ро). У большасці і.-е. моваў гэта універсальная семантычная мадэль для ўтварэння назваў скурных хваробаў: лац. scabō ’чашу, скрабу’ > scabies ’часотка, парша’, лат. kasil ’часаць’ > kass ’часотка’, ням. kratzen ’часаць’ > Krätze ’часотка’ (Мяркулава, Этимология–1970, 165–186).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́ўна, ‑ы, ж.

1. Валасяное покрыва авечак.

2. Састрыжанае такое покрыва як матэрыял для вырабу сукна, валёнак і інш. Часаць воўну. □ На лаве стаяць тры прасніцы. Дзве з кудзеляю, а адна з воўнаю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счёсывать несов.

1. (снимать чесанием) счэ́сваць;

2. (обрабатывать чесанием) часа́ць;

3. (сдирать) разг. здзіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)