Verbum

раслі́ннасць, -і, ж.

1. Сукупнасць раслін, расліннае покрыва якой-н. мясцовасці.

Р.

Каўказа.

2. Валасы на целе, галаве, твары (разм.).

папрэ́лы, -ая, -ае.

Які папрэў, сапсаваўся ад сырасці і цяпла; які запаліўся ад перагравання, поту (пра скуру).

Папрэлыя месцы на целе.

татуіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

1. гл. татуіраваць.

2. мн. -і, -ро́вак. Вытатуіраваныя, наколатыя на целе ўзоры.

Т. на спіне.

залату́ха, -і, ДМ -ту́се, ж.

Дзіцячая хвароба, якая суправаджаецца агульным знясіленнем, высыпкай на целе і пад.

|| прым. залату́шны, -ая, -ае.

Залатушнае дзіця.

піса́га, -і, ДМ -са́зе, мн. -і, -са́г, ж. і піса́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Рубец, шрам на целе.

Пісагі ад бізуноў і шампалоў.

клешч, кляшча́, мн. кляшчы́, кляшчо́ў, м.

Невялікая членістаногая жывёліна атрада павукападобных, якая паразітуе на целе чалавека, жывёлы, а таксама на раслінах.

|| прым. клешчавы́, -а́я, -о́е.

падцёк, -у, мн. -і, -аў, м.

1. След ад сцякання якой-н. вадкасці, фарбы.

Падцёкі на сценах.

2. Сіняватая прыпухласць на целе ад падскурнага кровазліцця пасля ўдару.

разагрэ́цца, -э́юся, -э́ешся, -э́ецца; зак.

1. Стаць цёплым, гарачым; нагрэцца.

Суп разагрэўся.

2. Адчуць цяпло ў сваім целе, сагрэцца (разм.).

Р. ў рабоце.

|| незак. разаграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.