недахо́п, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Памылка, хіба; недасканаласць чаго-н.; адмоўная рыса ў каго-н.
Выявіць недахопы ў рабоце.
2. Адсутнасць неабходнай колькасці каго-, чаго-н.; патрэба ў кім-, чым-н.
Н. урачоў.
Н. будаўнічых матэрыялаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
усе́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; зак.
Застацца сядзець, утрымацца ад таго, каб устаць.
Хлопчык хвіліны на месцы не ўседзіць.
Хіба ў такую пагоду ўседзіш у хаце.
Ледзь уседзеў на месцы ад нечаканасці.
На гэтай пасадзе ён доўга не ўседзеў (перан.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хіб, хі́ба, мн. хібы́, -о́ў, м.
1. Пярэдняя частка хрыбта свінні.
Самае тоўстае сала ў свінні на хібе.
2. Шчацінне на хрыбце.
3. Спінны плаўнік у рыбы.
4. перан. Верхні край, грэбень чаго-н.
Х. страхі.
Х. хвалі.
Х. пракоса.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
*Сіба́, сыба́ ‘няўжо’ (Сл. Брэс.), ‘хіба’ (драг., Ск. нар. мовы). Няясна; фармальна і па значэнні суадносіцца з хіба (гл.), пачатак слова пад уплывам займеннікавай асновы *s‑ (гл. сей, сі). Параўн. сіхібо (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сыхыба́, сыхы́б ’хіба’ (драг., З нар. сл.). Гл. сіхібо́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сыба́ ’хіба’ (драг., З нар. сл.; Ск. нар. мовы). Гл. сіба.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пахі́ба ’недахоп, недаробка’ (ТСБМ), пахі́біць ’не ўдацца’ (Шат.). У выніку кантамінацыі лексем памы́лка і хі́ба (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мопсік ’клінок’ (карэліц., Сцяшк. Сл.). Не зусім ясна. Хіба ў сувязі з польск. mopek ’карлік’ як нешта маленькае (?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мэркамэ́нты ’клопаты, турботы’ (Бяльк.). Відаць, скажонае польск. mankament ’брак, недахоп, памылка, загана, хіба’, якое з італ. mencamento ’недахоп, дэфект, парушэнне’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
упуще́ние ср. (недосмотр) недагля́д, -ду м.; (промах) хі́ба, -бы ж.; (халатность) нядба́йнасць, -ці ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)