желчнока́менный / желчнока́менная боле́знь жоўцекамянёвая хваро́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мочека́менный / мочека́менная боле́знь мочакаме́нная хваро́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жоўцекамянёвы: жоўцекамянёвая хваро́ба желчнока́менная боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застарэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Закаранелы, невылечны, непапраўны.

Застарэлая хвароба.

Застарэлыя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́гнік, -у, м. (разм.).

Хвароба, якая суправаджаецца высыпкай на губах, твары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прака́за, -ы, ж.

Цяжкая скураная інфекцыйная хвароба, якая лічыцца звычайна невылечнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракля́ты, -ая, -ае.

Які выклікае праклён, ненавісны.

П. вораг.

Праклятая хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзяці́нец, -нцу, м.

Дзіцячая хвароба, якая праяўляецца ў перыядычных прыпадках; радзімец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамянёвы, -ая, -ае.

1. гл. прамень.

2. Які разыходзіцца з адной кропкі ў выглядзе праменяў.

Прамянёвая сіметрыя.

○

Прамянёвая косць (спец.) — адна з касцей прадплечча.

Прамянёвая хвароба — хвароба, якая выклікаецца радыеактыўнымі рэчывамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выле́чны, -ая, -ае.

Які паддаецца лячэнню.

Вылечная хвароба.

|| наз. выле́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)