летаргі́я, ‑і, ж.

Хваравіты стан, падобны на сон.

[Грэч. lethargia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угайда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Ад гайданкі прыйсці ў хваравіты або санлівы стан.

Угайдаўся ў верталёце.

|| незак. уго́йдвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натру́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак.

Стаміцца, прыйсці ў хваравіты стан (ад працяглай або цяжкай працы, хады і пад.).

Рука натрудзілася.

Н. на спякоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́хлы, -ая, -ае.

1. Мёртвы (пра жывёл, насякомых).

Д. пацук.

Дохлыя мухі.

2. перан. Нядужы, хілы, хваравіты (разм.).

Нейкі ён на выгляд д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заняпа́лы, -ая, -ае.

1. Які прыйшоў ва ўпадак, збяднелы.

Заняпалая ў мінулым гаспадарка.

2. Хваравіты, слабы здароўем.

Заняпалая старая.

|| наз. заняпа́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подве́рженный (предрасположенный) схі́льны (да чаго);

подве́рженный боле́зням схі́льны да хваро́б, хвараві́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угайда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Ад гайданкі прыйсці ў хваравіты або дрымотны, санлівы стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

боле́зненный

1. (нездоровый) прям., перен. хвараві́ты, кво́лы;

2. (сопряжённый с болью) балю́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гемафілі́я, ‑і, ж.

Хваравіты стан, які характарызуецца схільнасцю да крывацёкаў з прычыны паніжэння здольнасці крыві згортвацца.

[Ад грэч. háima — кроў і philia — схільнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недалу́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -лу́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -лу́г (разм.).

1. Слабы, хваравіты чалавек.

2. Няспрытны, няўмелы чалавек; недарэка.

|| прым. недалу́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)