перепря́тывать несов., разг.

1. (всё, многое) хава́ць;

2. (заново, иначе) перахо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укрыва́ть несов.

1. (покрывать) укрыва́ць, накрыва́ць;

укрыва́ть ребёнка одея́лом укрыва́ць (накрыва́ць) дзіця́ ко́ўдрай;

2. (прятать, защищать) хава́ць; прыкрыва́ць; укрыва́ць;

укрыва́ть ра́неных партиза́н хава́ць пара́неных партыза́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пахава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. хаваць², хаўтуры.

2. Цыкл абрадаў, звязаных з ушанаваннем памяці нябожчыка і праводзінамі яго ў апошні шлях.

3. Месца, дзе пахаваны хто-н.

Раскопкі пахаванняў.

|| прым. пахава́льны, -ая, -ае (да 2 знач.).

П. абрад.

Пахавальная (наз.: паведамленне з дзеючай арміі родным пра гібель ваеннаслужачага; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хава́нне ср.

1. пря́танье, укры́тие;

2. хране́ние;

3. хране́ние;

1-3 см. хава́ць I 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Куяя́ ’хованкі’ (ТС) Да хаваць (гл.) з нерэгулярным не раходам х > к.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пахо́віны ’пахаванне’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Калька з рус. похороны ’тс’ (хорони́ть = хава́ць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ахо́ва (БРС, Яруш.), ’захаванне ўкрывальніцтва’ (Гарэц.), ахоўваць, ахоўнік, ахавайца ’ахоўнік’ (Яруш.). Ад хаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

упря́тывать несов., разг.

1. хава́ць; запрато́рваць;

2. перен. запрато́рваць; (в тюрьму — ещё) заса́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таи́ть несов.

1. (держать в тайне, скрывать) таі́ць, скрыва́ць, уто́йваць;

2. (заключать в себе) таі́ць, хава́ць;

◊

не́чего греха́ таи́ть няма́ чаго́ грахі́ таі́ць;

таи́ть в себе́ таі́ць (хава́ць) у сабе́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

істо́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Памяшканне для захавання агародніны і іншых прадуктаў. — Ці гэта ж будыніна? Гэта ж, выбачайце, істопка, у ёй хіба бульбу хаваць, а ні ваеннымі справамі займацца. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)