фарбава́ны

1. прич. кра́шенный, окра́шенный; см. фарбава́ць;

2. прил. кра́шеный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афарбо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. фарбаваць.

2. Колер або спалучэнне колераў.

Прыгожая а. птушкі.

3. перан. Сэнсавае, выразнае адценне чаго-н.

Стылістычная а. слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сурмі́ць, сурмлю́, су́рміш, су́рміць; су́рмлены; незак., што, уст.

Фарбаваць сурмой.

С. бровы.

|| зак. насурмі́ць, -сурмлю́, -су́рміш, -су́рміць; -су́рмлены.

|| звар. сурмі́цца, сурмлю́ся, су́рмішся, су́рміцца; зак. насурмі́цца, -сурмлю́ся, -су́рмішся, -су́рміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чырвані́ць, -ваню́, -во́ніш, -во́ніць; -во́нены; незак., каго-што.

1. Рабіць чырвоным, барвовым, надаваць чырвоны колер каму-, чаму-н.

Узыходзіла сонца і чырваніла неба.

2. Фарбаваць у чырвоны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прафарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што і без дап.

Фарбаваць некаторы час. Прафарбаваць падлогу цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкра́шивать​I несов. (к вы́красить) фарбава́ць, выфарбо́ўваць, афарбо́ўваць; малява́ць, вымалёўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сурмі́цца, сурмлюся, сурмішся, сурміцца; незак.

Уст.

1. Фарбаваць сабе сурмой валасы, бровы і пад.

2. Зал. да сурміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Спец. Насычаць (тканіну) асобым хімічным растворам перад тым, як фарбаваць яе або друкаваць малюнак на ёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пасурмі́цца ’нахмурыцца’ (паўн.-усх., КЭС). У выніку перастаноўкі складу ‑ему‑ слова + сму́рыцца ’хмурнець’ пад уплывам лексемы сурміцца ’фарбаваць сурмой валасы, бровы’. Да пасмурнёць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фарбава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад фарбаваць.

2. у знач. прым. Пакрыты фарбай. Фарбаваная падлога. □ Гаспадар прырыхтаваў ужо.. [салдату] лапці, .. вопратку — кароткую, з фарбаванага палатна. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)