заму́чваць I
1. (доводить до смерти) заму́чивать;
2. (лишать сил) заму́чивать, изму́чивать, изводи́ть;
3.
4.
1-4
заму́чваць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заму́чваць I
1. (доводить до смерти) заму́чивать;
2. (лишать сил) заму́чивать, изму́чивать, изводи́ть;
3.
4.
1-4
заму́чваць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сляпі́ць
1. (мешать видеть) слепи́ть;
2. (
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зака́тыватьII
1. (завёртывать во что-л.) укру́чваць, закру́чваць; заго́ртваць;
2. (подворачивать, засучивать)
3. (ровнять катком) ука́чваць, зараўно́ўваць;
4. (отправлять в тюрьму
5. (
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надрыва́ть
1. (бумагу, ткань) наддзіра́ць; (верёвку
надрыва́ть конве́рт наддзіра́ць канве́рт;
2. (
надрыва́ть грудь надрыва́ць гру́дзі;
надрыва́ть го́лос надрыва́ць го́лас;
◊
надрыва́ть ду́шу надрыва́ць душу́;
надрыва́ть свои́ си́лы надрыва́ць (падрыва́ць) свае́ сі́лы;
надрыва́ть живо́т (живо́тики) со́ смеху (от хо́хота) надрыва́ць (падрыва́ць) жыво́т (жываты́) ад сме́ху (з ро́гату);
надрыва́ть го́рло надрыва́ць го́рла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
набіва́ць
1. (вколачивать в большом количестве) набива́ть;
2. (сверху что-л. на что-л.) прибива́ть, набива́ть;
3. (разбивать много чего-л.) набива́ть, накола́чивать;
4. (надевать обруч) набива́ть, накола́чивать;
5. (набивать на ручку) наса́живать;
6. (убивать в каком-л. количестве) набива́ть;
7. (ружьё) заряжа́ть;
8. набива́ть;
9. (вызывать болезненное явление) набива́ть; намина́ть; (
10.
11. (наносить, прибивать ветром, волной) набива́ть;
1-11
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)