разлёт

1. (действие) разлёт, -ту м.;

2. (приобретённая сила) разлёт, -ту м., разго́н, -ну м.;

уда́риться с разлёту уда́рыцца з разлёту (разго́ну).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сту́кнуцца сов.

1. сту́кнуться, уда́риться;

хло́пец ~нуўся паты́ліцай аб сцяну́ — ма́льчик сту́кнулся (уда́рился) заты́лком о сте́ну;

2. (друг с другом) столкну́ться;

с. лоб у лоб — столкну́ться лоб в лоб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

столкну́ться

1. (двигаясь, удариться — с кем, чем) сту́кнуцца, сутыкну́цца;

билья́рдные шары́ столкну́лись білья́рдныя шары́ сту́кнуліся;

2. перен. (встретиться, войти в противоречие) сутыкну́цца;

на́ши интере́сы столкну́лись на́шы інтарэ́сы сутыкну́ліся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ударя́ться

1. удара́цца, бі́цца; (стукаться) сту́кацца;

2. (попадать во что) сту́кацца (у што, аб што);

3. перен. (начинать усиленно заниматься чем-л.), разг. бра́цца (за што-небудзь); пуска́цца; пачына́ць (рабіць што-небудзь);

4. перен., разг. кі́дацца; пуска́цца; см. уда́риться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлете́ться сов., в разн. знач. разляце́цца, мног. паразлята́цца; (ускорить силу движения — ещё) разагна́цца;

пти́цы разлете́лись пту́шкі разляце́ліся (паразлята́ліся);

ли́стья разлете́лись лісты́ разляце́ліся (паразлята́ліся);

таре́лка разлете́лась вдре́безги тале́рка разляце́лася ўшчэнт;

наде́жды разлете́лись надзе́і разляце́ліся;

разлете́вшись, уда́риться о столб разляце́ўшыся (разагна́ўшыся), уда́рыцца аб слуп.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сту́каць несов.

1. (производить звук ударом) сту́кать, ударя́ть, хло́пать;

2. (наносить удар) сту́кать, ударя́ть;

3. (заставлять удариться) ста́лкивать;

1-3 см. сту́кнуць 1-3;

4. (производить стук) стуча́ть;

у ку́зні ~каў мо́лат — в ку́знице стуча́л мо́лот;

~кае ў скро́няхбезл. стучи́т в виска́х;

5. стуча́ть, стуча́ться;

с. у акно́ — стуча́ть (стуча́ться) в окно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

столкну́ть сов.

1. саштурхну́ць; (спихнуть) сапхну́ць, спіхну́ць, мног. паспіха́ць, паспі́хваць;

столкну́ть ло́дку в во́ду сапхну́ць ло́дку ў ваду́;

столкну́ть кого́-л. со сту́ла сапхну́ць каго́е́будзь з крэ́сла;

2. (заставить удариться с кем, чем) сту́кнуць;

столкну́ть лба́ми сту́кнуць ілба́мі;

3. (свести с чем-л.) сутыкну́ць;

служе́бные отноше́ния опять столкну́ли нас службо́выя адно́сіны зноў сутыкну́лі нас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́цца сов., разг.

1. (позволить что-л. с собой сделать) да́ться; см. дава́цца 1;

2. (быть усвоенным) да́ться;

матэма́тыка яму́ дала́ся лёгка — матема́тика ему́ дала́сь легко́;

3. разг. уда́риться;

мо́цна да́ўся — галаво́й си́льно уда́рился голово́й;

4. (подохнуть от изнурения) пасть;

конь да́ўся ад непасі́льнай пра́цы — конь пал от непоси́льной рабо́ты;

д. ў зна́кі — запо́мниться, осточерте́ть;

дзі́ву д. — ди́ву да́ться;

не д. ў кры́ўду — не да́ться в оби́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сту́кнуць сов.

1. (произвести стук ударом) сту́кнуть, уда́рить, хло́пнуть, хвати́ть;

с. кулако́м па стале́ — сту́кнуть (уда́рить, хвати́ть) кулако́м по столу́;

2. (нанести удар) сту́кнуть, уда́рить;

с. па ка́рку — сту́кнуть (уда́рить) по ше́е;

3. (заставить удариться) столкну́ть;

с. ілба́мі — столкну́ть лба́ми;

4. разг. (выпить) хло́пнуть, сту́кнуть;

5. разг. (исполниться — о летах) сту́кнуть;

мне ~нула два́ццаць гадо́ў — мне сту́кнуло два́дцать лет;

~нула ў галаву́ — сту́кнуло в го́лову

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угоди́ть сов.

1. (услужить) дагадзі́ць (каму, чаму), угадзі́ць (каму, чаму); унараві́ць (каму, чаму);

на всех тру́дно угоди́ть усім ця́жка дагадзі́ць (угадзі́ць, унараві́ць);

2. (попасть куда-л.) разг. тра́піць; папа́сці;

лиса́ угоди́ла в капка́н ліса́ тра́піла ў па́стку;

3. (удариться) разг. уда́рыцца, вы́цяцца, сту́кнуцца;

он угоди́л лбом в дверь ён уда́рыўся (вы́цяўся) ілбо́м у дзве́ры (аб дзве́ры);

4. (бросая, попасть) папа́сці, тра́піць, пацэ́ліць, уцэ́ліць;

угоди́ть ка́мнем в окно́ папа́сці (пацэ́ліць, тра́піць) ка́менем у акно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)