сту́кнуць сов.
1. (произвести стук ударом) сту́кнуть, уда́рить, хло́пнуть, хвати́ть;
с. кулако́м па стале́ — сту́кнуть (уда́рить, хвати́ть) кулако́м по столу́;
2. (нанести удар) сту́кнуть, уда́рить;
с. па ка́рку — сту́кнуть (уда́рить) по ше́е;
3. (заставить удариться) столкну́ть;
с. ілба́мі — столкну́ть лба́ми;
4. разг. (выпить) хло́пнуть, сту́кнуть;
5. разг. (исполниться — о летах) сту́кнуть;
мне ~нула два́ццаць гадо́ў — мне сту́кнуло два́дцать лет;
◊ ~нула ў галаву́ — сту́кнуло в го́лову
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)