пага́слы, ‑ая, ‑ае.

Які пагас. Пастух змоўк і адкінуў убок пагаслую папяросу. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закурня́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць курняўкаць. // Пракурняўкаць. Кот закурняўкаў і адскочыў убок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наадко́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адкаціць убок вялікую колькасць чаго‑н. Наадкочваць бярвення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадзыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Адазваць усіх, многіх. Паадзываць дыпламатаў. Паадзываць таварышаў убок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Наотбег ’убок ад берага’ (ТС). З *на‑от‑бег, параўн. адбягаць ’аддаляцца’, першапачаткова, відаць, са спалучэння *на отбег (бяры, кіруй і г. д.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адрулі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; зак. (спец.).

1. што. Адвесці куды-н. самалет па зямлі.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Рухаючыся па зямлі, павярнуць.

А. убок.

|| незак. адру́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адцягну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ця́гнецца; зак.

1. Пра войскі: адысці назад, убок.

2. Стаць адвіслым ад якога-н. цяжару.

Кішэні адцягнуліся.

3. Адкласціся на пазнейшы час.

Размова адцягнулася.

Ад’езд адцягнуўся.

|| незак. адця́гвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Касаву́рыць ’глядзець коса, убок, касіць вочы’ (Нас.). Слова, безумоўна, складанае. Яго першая частка ўзыходзіць да косы (гл.). Але другая частка застаецца няяснай (магчыма, кантамінаванай).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адазва́ць сов., в разн. знач. отозва́ть;

а. убо́к — отозва́ть в сто́рону;

а. пасла́ — отозва́ть посла́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэто́рта, ‑ы, ДМ ‑рце, ж.

Пасудзіна з доўгім адагнутым убок горлам для перагонкі вадкасцей.

[Ад лац. retorta — павернутая назад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)