сак¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Жаночая верхняя вопратка тыпу кароткага прасторнага паліто.

|| памянш. сачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.; прым. сачко́вы, -ая, -ае.

|| прым. са́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тыпавы́, -а́я, -о́е.

1. Які з’яўляецца тыпам, узорам, мадэллю для чаго-н.

Школа пабудавана па тыпавым праекце.

2. Які адпавядае пэўнаму тыпу, узору, мадэлі; стандартны.

Трохпавярховы т. будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тып м.

1. род. ты́па (человек, художественный образ) тип;

падышо́ў не́йкі т. — подошёл како́й-то тип;

2. род. ты́пу (в других значениях) тип;

аўтамабі́лі но́вага ты́пу — автомоби́ли но́вого ти́па;

т. членістано́гіх — тип членистоно́гих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рознатыпо́вы, ‑ая, ‑ае.

Не аднаго тыпу, розных тыпаў. Рознатыповыя сказы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ты́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тыпу, з’яўляецца тынам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэрці́на, нескл., н.

1. Музычны інструмент, які мае выгляд шасціграннага гармоніка.

Іграць на к.

2. Музычны твор тыпу канцэрта (у 2 знач.), які адрозніваецца ад апошняга меншай складанасцю і меншымі памерамі (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санато́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Спецыяльна абсталяваная для лячэння, прафілактыкі захворванняў і адпачынку стацыянарная ўстанова курортнага тыпу.

Бальнеалагічны с.

|| прым. санато́рны, -ая, -ае і санато́рскі, -ая, -ае.

Санаторны рэжым.

Санаторскі аўтобус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прафілакто́рый, ‑я, м.

Лячэбна-прафілактычная ўстанова санаторнага тыпу. Прафілакторый трактарнага завода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднатыпо́вы, ‑ая, ‑ае.

Аднаго ці падобнага тыпу. Аднатыповыя ўмовы. Аднатыповыя вобразы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акардэо́н, ‑а, м.

Храматычны гармонік з клавіятурай фартэпіяннага тыпу для правай рукі.

[Фр. accordéon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)