ішэмі́я, -і, ж. (спец.).

Мясцовае абяскроўліванне тканкі ў выніку звужэння прасвету артэрыі, якая яе жывіць.

|| прым. ішэмі́чны, -ая, -ае.

Ішэмічная хвароба сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пухлі́на, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Хваравітае ўздуцце тканак арганізма, ненармальнае разрастанне тканкі якога-н. органа.

Дабраякасная п.

|| прым. пухлі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бленарэ́я, ‑і, ж.

Гнойнае запаленне слізістай тканкі вачэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліпо́ма,

Спец. Дабраякасная пухліна з тлушчавай тканкі; тлушчак.

[Ад грэч. lipos — тлушч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неапла́зма, ‑ы, ж.

Спец. Новаўтварэнне тканкі (у арганізме).

[Ад грэч. neos — новы і plasma — утварэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлушча́к, ‑а, м.

Дабраякасная пухліна з тлушчавай тканкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вузлава́ты, -ая, -ае.

1. Які мае вузлы, няроўны.

Вузлаватая пража.

2. З патаўшчэннямі, ушчыльненнямі мышачнай тканкі.

Вузлаватыя вены.

Вузлаватыя пальцы.

|| наз. вузлава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыро́з, -у, м. (спец.).

Разрастанне ў якім-н. органе злучальнай тканкі, што парушае функцыі гэтага органа.

Ц. печані.

Ц. лёгкіх.

|| прым. цыро́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міёма, ‑ы, ж.

Дабраякасная шарападобная пухліна з мышачнай тканкі.

[Ад грэч. mys (myos) — мышца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фібро́ма, ‑ы, ж.

Дабраякасная пухліна з валакністай злучальнай тканкі.

[Ад лац. fibra — валакно.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)