Та́нчыць ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Та́нчыць ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
танцава́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танцу́ючы,
1. ‑ая, ‑ае.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
станцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адтанцава́ць, ‑танцую, ‑танцуеш, ‑танцуе;
Скончыць, перастаць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растанцава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑чуецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
датанцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе;
Скончыць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гапа́к, ‑а,
Украінскі народны танец, а таксама музыка да гэтага танца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вытанцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танцава́цца, ‑цуецца;
1. Выконвацца (пра танец).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)