скураны́, -а́я, -о́е.
1. Які мае адносіны да вырабу скур і да рэчаў са скуры.
2. Зроблены, пашыты са скуры, абабіты скурай (у 2
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скураны́, -а́я, -о́е.
1. Які мае адносіны да вырабу скур і да рэчаў са скуры.
2. Зроблены, пашыты са скуры, абабіты скурай (у 2
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кена́ф, ‑у,
Паўднёвая аднагадовая травяністая расліна сямейства мальвавых, з валакна якой вырабляюць шпагат, канаты, мешкавіну.
[Ад лац. cannabis — каноплі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чый², чы́ю,
1. Высокі стэпавы кавыль, які расце ў Сярэдняй і Цэнтральнай Азіі.
2. Высушаныя сцёблы гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца для пляцення розных вырабаў, а таксама як
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які падлягае замене, можа быць лёгка заменен.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ле́кавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лекаў, уласцівы ім; прызначаны для лекаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увазны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да ўвозу (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лакафа́рбавы, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для вырабу лакаў і фарбаў, звязаны з іх вырабам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малахі́т, ‑у,
Мінерал ярка-зялёнага або блакітна-зялёнага колеру, які выкарыстоўваецца для ювелірных і дэкаратыўна-мастацкіх вырабаў або як
[Ад грэч. malàchē — мальва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стратэгі́чны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выкапнёвы, ‑ая, ‑ае.
1. Здабыты з нетраў зямлі.
2. Які існаваў у далёкія геалагічныя эпохі і захаваўся ў пластах зямлі (пра жывёл, расліны).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)