надчаса́ць, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Трохі счасаць. Надчасаць бервяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счаса́ны I счёсанный; см. счаса́ць I

счаса́ны II

1. стёсанный;

2. истёсанный;

1, 2 см. счаса́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насчэ́сваць I сов. (во множестве) счеса́ть; см. счаса́ць I

насчэ́сваць II (во множестве) стеса́ть; см. счаса́ць II 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насчэ́сваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Счасаць ​1, вычасаць пэўную або вялікую колькасць чаго‑н. Насчэсваць шэрсці.

насчэ́сваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Счасаць ​2 скрэблам, сякерай і пад. многа чаго‑н. Насчэсваць кары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасчэ́сваць I сов. (о многом) счеса́ть; см. счаса́ць I

пасчэ́сваць II сов. (о многом) стеса́ть; см. счаса́ць II 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счэ́ска, ‑і, ДМ счэсцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. счэсваць ​1 — счасаць ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счаса́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., счэ́шацца; зак.

1. Счысціцца, зняцца пры часанні.

Счасалася два кілаграмы пуху.

2. Быць счасаным (гл. счасаць¹ у 2 знач.).

Уся воўна счасалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залы́сіць, ‑лышу, ‑лысіш, ‑лысіць; зак., што.

Счасаць кару ў якім‑н. месцы на дрэве, зрабіць залысіну (у 2 знач.). Залысіў дзядзька дрэва злёгку (Сякера востра, кара крохка). Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счэ́сваць I несов. (снимать чесанием) счёсывать

счэ́сваць II несов.

1. стёсывать;

2. (расходовать тесанием) истёсывать;

1, 2 см. счаса́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нет

1. отрицательная част. не;

да и́ли нет? так ці не?;

нет ещё не яшчэ́;

а то нет? разг. а хі́ба́ не?, а хі́ба́ не так?;

ника́к нет уст. не;

2. (не имеется) безл., в знач. сказ. няма́;

у меня́ нет вре́мени у мяне́ няма́ ча́су;

3. в знач. сущ. няма́; нішто́;

свести́ (стеса́ть, спили́ть) на нет зве́сці (счаса́ць, спілава́ць) на нішто́;

◊

слов нет што і каза́ць;

нет и нет, нет как нет няма́ і няма́;

нет того́, что́бы няма́ таго́, каб;

нет, нет да и… няма́, няма́ (не, не) ды і…;

на нет и суда́ нет як няма́, дык няма́;

нет ху́да без добра́ посл. няма́ лі́ха без дабра́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)