уніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. У граматыцы — які мае або надае адценне зняважлівасці, пагардлівасці. Уніжальны суфікс.

2. Зневажальны для чыёй‑н. годнасці. Уніжальныя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарма́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец.

1. Тое, што і афікс.

2. Частка слова (прыстаўка, суфікс, інфікс), якая служыць для словаўтварэння і словазмянення.

[Ад лац. formans, formantis — які ўтварае, фарміруе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для паніжэння напружання току. Зніжальная падстанцыя.

2. Звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія маюць адценне пагарды, знявагі. Зніжальны суфікс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

формаўтвара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да формаўтварэння, звязаны з ім. Формаўтваральны працэс. Формаўтваральны суфікс. □ Часам яркі вобраз ствараецца ў выніку змянення граматычнай формы слова, пашырэння яго формаўтваральных мажлівасцей. Рагойша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павеліча́льны в разн. знач. увеличи́тельный;

п. су́фіксграм. увеличи́тельный су́ффикс;

п. апара́т — увеличи́тельный аппара́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

продукти́вный

1. в разн. знач. прадукцы́йны;

продукти́вное животново́дство прадукцы́йная жывёлагадо́ўля;

2. грам. прадукты́ўны;

продукти́вный су́ффикс прадукты́ўны су́фікс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увеличи́тельный в разн. знач. павеліча́льны;

увеличи́тельное стекло́ павеліча́льнае шкло;

увеличи́тельный су́ффикс лингв. павеліча́льны су́фікс;

увеличи́тельное и́мя грам. павеліча́льнае імя́;

увеличи́тельный аппара́т фото павеліча́льны апара́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памянша́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які служыць для памяншэння адлюстравання бачымых прадметаў. Памяншальнае шкло.

2. Спец. Звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія абазначаюць меншую велічыню прадмета або меншую ступень якасці. Памяншальны суфікс.

3. Які ўжываецца ў змененай, часам скарочанай форме пры звароце (аб уласных імёнах). — Ірачка! — Кудрыцкая ўсміхнулася: вельмі ж нечаканай здалася ёй гэта памяншальная форма ў вуснах Шэмета. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паці́хай ’ціха’ (слуц., Сл. ПЗБ). Да па‑ і ціха (гл.). Канчатак (суфікс) -w, відаць, пад уплывам прыслоўя употай. Не выключае, што гэта суфікс параўнальнай ступені прыслоўя (як пярвей/ няйначай, раней, лепей).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карто́пчына ’бульбіна’ (Жыв. сл.). Суфікс ‑ina ў функцыі Nomina singulativa.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)