марзя́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Азбука Морзэ: сістэма ўмоўных знакаў для перадачы літар і гукаў па тэлеграфе, у радыёпрыёмах.

Стук марзянкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляскатну́ць

‘утварыць дробны перарывісты стук’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ляскатну́ ляскатнё́м
2-я ас. ляскатне́ш ляскатняце́
3-я ас. ляскатне́ ляскатну́ць
Прошлы час
м. ляскатну́ў ляскатну́лі
ж. ляскатну́ла
н. ляскатну́ла
Загадны лад
2-я ас. ляскатні́ ляскатні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ляскатну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гру́канне ср. стук м.; грохота́нье; громыха́нье; хло́панье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сту́кат, -ту м. стук (непреры́вный), стуча́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўтары́цца сов. повтори́ться;

з ім ~ры́лася ле́ташняя гісто́рыя — с ним повтори́лась прошлого́дняя исто́рия;

стук ~ры́ўся — стук повтори́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трах межд., в знач. сказ., разг. трах; стук.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раўнаме́рны, -ая, -ае.

Аднолькавы, пастаянны ў якіх-н. адносінах на ўсім працягу, ва ўсіх сваіх частках.

Р. стук сэрца.

Раўнамерная хада.

|| наз. раўнаме́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цю́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Удараць, утвараючы слабы стук.

Чуваць было, як цюкалі сякеры.

|| аднакр. цю́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цю́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асцяро́жны, -ая, -ае.

1. Уважлівы, акуратны; далікатны.

А. крытык.

2. Які дзейнічае з асцярогай.

А. стук у дзверы.

Асцярожна! (прысл.; будзь уважлівым, пагражае небяспека).

|| наз. асцяро́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́пат, -у, М -паце, м.

Стук, шум ад удараў ног аб цвёрдую паверхню чаго-н. пры хадзьбе, бегу і пад., а таксама самі такія ўдары.

Чуўся конскі т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)