со́ус, -у, мн. -ы, -аў, м.

Прыправа, падліва да стравы.

Таматны с.

◊

Пад рознымі соусамі — у іншай форме, у другім выглядзе.

|| прым. со́усны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́ус, ‑у, м.

Прыправа, падліва да стравы. Таматны соус. Соус маянэз.

[Фр. sauce.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрабава́ць сов. перепро́бовать;

п. стра́вы — перепро́бовать ку́шанья;

ён ~ва́ў усе́ прафе́сіі — он перепро́бовал все профе́ссии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бясе́днік, ‑а, м.

Разм. Удзельнік бяседы. Бяседнікі ядуць і стравы хваляць. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куліна́рыя, ‑і, ж.

1. Майстэрства прыгатавання ежы. Курсы кулінарыі.

2. зб. Стравы.

[Ад лац. culinarius — кухонны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стравава́нне, ‑я, н.

Ператраўліванне і засваенне стравы арганізмам. Органы стрававання. Працэс стрававання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чайха́ншчык, ‑а, м.

Утрымальнік чайханы або чалавек, які прыслужвае ў чайхане, падае стравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афіцыя́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Работнік рэстарана, кафэ і пад., які падае стравы наведвальнікам.

|| ж. афіцыя́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. афіцыя́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куха́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Работніца, якая гатуе стравы; паварыха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чабурэ́чная, ‑ай, ж.

Невялікі рэстаран або закусачная, дзе падаюць чабурэкі і іншыя ўсходнія стравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)