плафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Столь, упрыгожаная жывапісам, лепкай, мазаікай.

2. Род абажура для электрычнай лямпы, звычайна на столі або на сцяне.

|| прым. плафо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расписно́й размалява́ны;

расписно́й пря́ник размалява́ны пе́рнік;

расписно́й потоло́к размалява́ная столь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сталі́ць, сталю, століш, століць; незак., што.

Слаць столь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Пакрыць сцены, столь тынкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Су́фітстоль, падшытая дошкамі; сталаванне’ (Сл. ПЗБ, Сцяшк.), суфі́тстоль пад страхой з надворнага боку дома’ (Варл.), ’сталаванне’ (ДАБМ), суфэ́т ’тс’ (Сл. Брэс.), су́хвіт ’драўляная столь, калі ў хаце відаць бэлькі’, ’вышкі з дошак над сенцамі ці над токам’ (Арх. Вяр.). Запазычана праз польск. sufitстоль’ з італ. soffitto (soffitta) ’гарышча, скляпенне, столь’ (Брукнер, 525; Карскі, Белорусы, 157; Ляшчынай, RS, 31, 1, 29).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

задымі́ць сов. задыми́ть;

з. усю́ столь — задыми́ть весь потоло́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасе́сці сов. просе́сть; прогну́ться;

столье́ла — потоло́к просе́л (прогну́лся)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засто́ліць, ‑столю, ‑століш, ‑століць; зак., што.

Паслаць столь. Застоліць хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не́цца; зак.

Пад уздзеяннем цяжару атрымаць выгіб.

Столь прагнулася.

|| незак. прагіна́цца, -а́ецца і прагіба́цца, -а́ецца.

|| наз. прагі́б, -у, м., прагіна́нне, -я, н. і прагіба́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасе́сці, ‑сядзе; пр. прасеў, ‑села; зак.

Прагнуўшыся, асесці, апусціцца. Столь прасела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)