Verbum

адратава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак., ад каго-чаго.

Выратавацца ад гібелі, знішчэння і пад.

А. ад смерці.

|| незак. адрато́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

ла́дан, -у, м.

Араматычная смала, якая выкарыстоўваецца для абкурвання ў час богаслужэння.

◊

На ладан дыхаць (разм.) — быць пры смерці.

|| прым. ла́данны, -ая, -ае.

магі́ла, -ы, мн. -ы, -гі́л, ж.

1. Яма для пахавання памерлых, а таксама насып на месцы пахавання.

Засыпаць магілу.

2. у знач. вык. Аб чым-н. вельмі небяспечным: смерць (разм.).

За здраду — м.

3. перан., у знач. вык. Будзе захавана ў тайне.

Ведаць аднаму і — м.

◊

Адной нагой у магіле (стаяць) — быць блізкім да смерці.

Глядзець у магілу — дажываць свой век, быць блізкім да смерці.

Загнаць (увагнаць, звесці) у магілу — давесці да смерці.

|| памянш. магі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. магі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

М. камень.

астра́льны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Звязаны з праблемамі светабудовы, жыцця, смерці, лёсу, узаемадзеяння Космасу і Зямлі, боскім пачаткам.

А. культ.

2. Зорны.

А. свет.

адратава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго-што.

Выратаваць ад гібелі, знішчэння і пад.

А. чалавека ад смерці.

|| незак. адрато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

адхадзі́ць¹, -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; -хо́джаны; зак., каго-што (разм.).

Вылечыць, выратаваць ад смерці пільным доглядам і клопатамі.

А. хворага.

|| незак. адхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.

пасмяро́тны, -ая, -ае.

Які ажыццёўлены або ўзнік пасля смерці (пра што-н., што адносіцца да дзейнасці нябожчыка).

Пасмяротнае выданне твораў пісьменніка.

Узнагароджаны пасмяротна (прысл.).

заму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго (што).

1. гл. мучыць.

2. Мучэннямі закатаваць, давесці да смерці.

З. у засценку.

|| незак. заму́чваць, -аю, -аеш, -ае.

апла́каць, -а́чу, -а́чаш, -а́ча; -а́ч; -а́каны; зак., каго-што.

Выказаць слязамі свой смутак з прычыны чыёй-н. смерці.

А. маці.

|| незак. апла́кваць, -аю, -аеш, -ае.