предвкуси́ть сов. пасмакава́ць напе́рад, адчу́ць (смак) напе́рад; паце́шыцца напе́рад; прадчу́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рыч, -ы, ж.

1. Горкі пах, смак.

Г. палыну.

Г. у роце.

2. перан. Горкае пачуццё ад гора, крыўды, няўдачы.

Г. страты.

Г. ад незаслужанай крыўды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысмакава́ць

‘надаць чаму-небудзь асаблівы смак (прысмакаваць бульбу лаўровым лістом); прывыкнуць да смаку чаго-небудзь (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прысмаку́ю прысмаку́ем
2-я ас. прысмаку́еш прысмаку́еце
3-я ас. прысмаку́е прысмаку́юць
Прошлы час
м. прысмакава́ў прысмакава́лі
ж. прысмакава́ла
н. прысмакава́ла
Загадны лад
2-я ас. прысмаку́й прысмаку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прысмакава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэгустава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Вызначыць (вызначаць) на смак якасць прадукту пры яго вырабе.

|| наз. дэгуста́цыя, -і, ж.; прым. дэгустацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каштава́ць², -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што (разм.).

Спрабаваць на смак ежу, пітво.

К. варэнне.

|| зак. пакаштава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. каштава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пасмакава́ць ’паспрабаваць на смак’ (Касп.). Да смак (гл.). Паводле тэрыторыі пашырэння (Віцебшчына) можна меркаваць аб кальцы з літ. paskanáuti ’тс’ < skõnis ’смак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сало́дкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць салодкага; салодкі смак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марына́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да марынаду. Марынадны смак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Цытрусавае вечназялёнае пладовае дрэва, а таксама кіслы на смак плод гэтага дрэва з тоўстай пахучай скуркай.

|| прым. лімо́нны, -ая, -ае.

Л. колер (светла-жоўты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запі́ць¹, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́; -пі́ты; зак., што чым.

Выпіць што-н., заглушаючы непрыемны смак або аблягчаючы праглынанне чаго-н.

З. лякарства вадой.

|| незак. запіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)