прычыня́цца I
1. (да чаго)
2. (да чаго) ока́зываться прича́стным (к чему);
3. происходи́ть, случа́ться;
1-3
4.
прычыня́цца II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прычыня́цца I
1. (да чаго)
2. (да чаго) ока́зываться прича́стным (к чему);
3. происходи́ть, случа́ться;
1-3
4.
прычыня́цца II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
свиде́тельствовать
1. све́дчыць;
очеви́дец свиде́тельствует відаво́чца (відаво́чнік) све́дчыць;
2. (
успе́хи нау́ки и те́хники свиде́тельствуют о расцве́те культу́ры по́спехі наву́кі і тэ́хнікі све́дчаць (гаво́раць) пра ро́сквіт культу́ры (пака́зваюць ро́сквіт культу́ры);
3. (осматривать) агляда́ць;
свиде́тельствовать больно́го агляда́ць хво́рага;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́ра
ве́ра в себя́ ве́ра ў сябе́;
ве́ра в бо́га ве́ра ў бо́га;
не дава́ть ве́ры кому́-л., чему́-л. не дава́ць ве́ры каму́-не́будзь, чаму́-не́будзь, зняве́рвацца ў кім-не́будзь;
◊
дать на ве́ру даць напаве́р.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
з’яўля́цца
1.
2. (показываться) появля́ться;
1, 2
3. (быть чем-л.) явля́ться; представля́ть (собо́й);
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́ра
◊ служы́ць ве́рай і пра́ўдай —
не дава́ць ве́ры — (каму, чаму) не ве́рить (кому, чему);
вача́м ве́ры не дава́ць — глаза́м свои́м не ве́рить;
даць ве́ры — пове́рить;
ме́ра і в. — как в апте́ке
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пра́вда
◊
ве́рой и пра́вдой (
все́ми пра́вдами и непра́вдами усі́мі пра́ўдамі і няпра́ўдамі;
смотре́ть пра́вде в глаза́ глядзе́ць пра́ўдзе ў во́чы;
по пра́вде говоря́ (сказа́ть) па пра́ўдзе ка́жучы (сказа́ць);
пра́вда-ма́тка пра́ўда-ма́тка;
пра́вду-ма́тку ре́зать пра́ўду-ма́тку рэ́заць;
что пра́вда, то пра́вда што пра́ўда, то пра́ўда;
пра́вду иска́ть пра́ўды шука́ць;
чи́стая пра́вда чы́стая пра́ўда;
ва́ша пра́вда ва́ша пра́ўда;
доби́ться пра́вды дайсці́ (дабі́цца) пра́ўды;
в нога́х пра́вды нет
пра́вда глаза́ ко́лет
что пра́вда, то не грех
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паку́ль
1. союз пока́, поку́да;
2.
3.
◊ п.! —
п. жані́цца — загаі́цца —
п. со́нца ўзы́дзе, раса́ во́чы вы́есць —
куй жале́за, п. гара́чае —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пра́ўда
◊ служы́ць ве́рай і пра́ўдай —
чы́стая (шчы́рая) пра́ўда — чи́стая пра́вда;
дайсці́ ~ды — доби́ться пра́вды;
пра́ўду (па ~дзе) ка́жучы — пра́вду (по пра́вде) говоря́;
што пра́ўда, то пра́ўда — что пра́вда, то пра́вда;
глядзе́ць ~дзе ў во́чы — смотре́ть (гляде́ть) пра́вде в глаза́;
(усі́мі) ~дамі і няпра́ўдамі — (все́ми) пра́вдами и непра́вдами;
рэ́заць ~ду (у во́чы) — ре́зать пра́вду (в глаза́);
і то пра́ўда — и то пра́вда;
у нага́х ~ды няма́ —
пра́ўда во́чы ко́ле —
што пра́ўда, то не грэх —
хлеб-соль еш, а пра́ўду рэж —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пока́
1.
поживи́те пока́ здесь пажыві́це паку́ль што тут;
чита́йте газе́ту, а я пока́ порабо́таю чыта́йце газе́ту, а я паку́ль што папрацу́ю;
пока́ что паку́ль што;
да́йте пока́ что немно́го да́йце паку́ль што тро́хі;
он пока́ что дово́лен ён паку́ль што задаво́лены;
2. союз паку́ль;
пока́ я жив, я бу́ду
пока́ он игра́л, все молча́ли паку́ль ён ігра́ў, усе́ маўча́лі;
не уйду́, пока́ не ко́нчу не пайду́, паку́ль не ско́нчу;
откажи́тесь, пока́ не по́здно адмо́ўцеся, паку́ль не по́зна;
пока́ дойду́, бу́дет ночь паку́ль дайду́, бу́дзе ноч;
◊
пока́-то (ещё)! паку́ль яшчэ́ (той, та́я, то́е)!;
пока́-то он соберётся! паку́ль яшчэ́ ён збярэ́цца!;
закуси́те — пока́-то ещё обе́д бу́дет гото́в закусі́це — паку́ль я́шчэ той абе́д бу́дзе гато́вы;
пока́ всё паку́ль што ўсё;
пока́! быва́й(це)!, паку́ль!;
пока́ до свида́ния паку́ль што быва́й(це) здаро́ў (здаро́вы)!;
пока́ со́лнце взойдёт, роса́ о́чи вы́ест
до тех пор, пока́… да той пары́ паку́ль…
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нача́ло
1. пача́так, -тку
с са́мого нача́ла з са́мага пача́тку;
с нача́ла до конца́ з пача́тку да канца́;
в нача́ле го́да у пача́тку го́да;
в нача́ле тре́тьего ча́са у пача́тку трэ́цяй гадзі́ны;
положи́ть нача́ло пакла́сці пача́так;
брать нача́ло браць пача́так;
нача́ло у́лицы пача́так ву́ліцы;
2. (первоисточник, основа) асно́ва, -вы
жи́зненное нача́ло жыццёвая асно́ва;
организу́ющее нача́ло арганізу́ючы пача́так;
сде́рживающее нача́ло стры́мліваючы пача́так;
3. нача́ла
нача́ла матема́тики пача́ткі (асно́вы, элеме́нты
4. нача́ла
на обще́ственных нача́лах на грама́дскіх пача́тках;
◊
быть под нача́лом (чьим, у кого)
под нача́лом (чьим, у кого) рабо́тать (
по нача́лу спача́тку;
лиха́ беда́ нача́ло ця́жкі то́лькі пача́так.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)