перакі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Кідаючы, перамясціць у іншае месца ўсё, многае.

П. дровы з двара пад павець.

2. Скідаць, злажыць нанава, іначай.

П. стог сена.

|| незак. перакі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ски́дывать несов., в разн. знач. скіда́ць, скі́дваць;

ски́дывать ка́мни в ку́чу скіда́ць (скі́дваць) камя́ні ў ку́чу;

ски́дывать се́но с во́за скідаць (скі́дваць) се́на з во́за; см. ски́нуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згру́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Разм. Сабраць, скідаць у груду, кучу. Згрудзіць кнігі на паліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скида́ть​I сов., разг., в разн. знач. скіда́ць, мног. паскіда́ць, паскі́дваць;

скида́ть снег с кры́ши скі́даць снег з да́ху;

скида́ть до́ски с маши́ны скіда́ць (паскіда́ць, паскі́дваць) до́шкі з машы́ны;

скида́ть ка́мни в ку́чу скі́даць (паскіда́ць, паскі́дваць) каме́нне ў ку́чу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Неакуратна скідаць, злажыць у адно месца вялікую колькасць чаго‑н. Назвальваць дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скі́даны

1. сбро́шенный, ски́данный;

2. ски́данный;

3. смётанный;

1-3 см. скі́даць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скі́дзель ‘той, хто скідае, напрыклад, гной з возу’ (Нік. Очерки). Да скідаць, кідаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сбра́сывать несов.

1. в разн. знач. скіда́ць, скі́дваць;

сбра́сывать снег с кры́ши скіда́ць снег з да́ху (са страхі́);

2. карт. зно́сіць;

сбра́сывать со счето́в скіда́ць з раху́нку (разлі́ку), не браць пад ува́гу; см. сбро́сить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Распрана́цца ’знімаць з сябе верхняе адзенне’ (ТСБМ, Бяльк., Сл. ПЗБ), роспрана́цца ’скідаць верхнюю вопратку’ (ТС), ’раскрывацца’ (Сл. ПЗБ). Роднаснае да вопратка, апра́нуты, распра́таваць (гл.). Параўн. тыпалагічную паралель абувацца — разувацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скида́ть​II несов., уст., прост. (снимать что-л. надетое, скидывать) скіда́ць, скі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)