искоси́ть​I сов. (сделать косым) разг. скасі́ць, скрыві́ць; скасабо́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надкасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што і чаго.

Крыху, часткова скасіць. Раніцай трохі надкасіў атавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скоси́ть​II сов. (придать чему-л. косое положение) скасі́ць, скасабо́чыць; (сделать кривым) скрыві́ць; (о глазах — особенно при неприязненном, угрюмом взгляде) скасі́ць, скасаву́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покоси́ть​II сов. (искривить) пакасі́ць, скасі́ць; (сделать кривым) пакрыві́ць, скрыві́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскоси́ть​II сов. (сделать косыми — о глазах) разг. раскасі́ць, скасі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што.

1. Скасіць траву вакол чаго‑н. Абкасіць куст.

2. Пакасіць, скасіць усё. Абкасіць лугі. □ У тым баку, дзе была вёска, курэлася балота: высахла, калі яго абкасілі, і цяпер занялося агнём. Пташнікаў.

3. Апярэдзіць, перамагчы ў касьбе. Хто каго абкосіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., чаго.

Скасіць пэўную колькасць чаго‑н. Накасіць воз травы. Накасіць жывёле сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што, чаго і без дап.

Разм. Касіць доўга, неаднаразова; скасіць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скос ‘валок скошанай травы’ (ТС), ‘пакошаны луг’ (крыч., ДАБМ, камент., 856), ско́ша ‘тс’ (лельч., там жа), ско́скі ‘апошні дзень касьбы’ (Варл.). Ад скасіць (гл. касіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

канюшы́на, ‑ы, ж.

Шматгадовая, радзей аднагадовая кармавая травяністая расліна сямейства бабовых з трайчастым лісцем і шарападобнымі кветкамі. Чырвоная канюшына. Белая канюшына. Скасіць канюшыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)